Geert van Dijk
Geert van Dijk BDU media

ECHT SLYDREGTS

23 december 2019 om 15:32

Sparen

Zo maar een berichtje online: in december kun je Douwe Egberts zegels inleveren. Voor de voedselbank. Wat een leuk idee! Voor elke 600 punten kunnen ze een pak koffie kopen. Onmiddellijk trek ik het blikje open waarin ik oude zegeltjes bewaar. Ik tel tot hoeveel punten ik kom: 1580! Even rekenen: meer dan twee pakken koffie. Dat is toch leuk. Inleverpunten genoeg: onder andere de bibliotheek. Het kan nog tot en met 31 december. In een hoekje van een keukenla vindt mijn vrouw nog eens 94 punten!

In gedachten zie ik mijn moeder. Elke keer als er een pak koffie open gemaakt werd, knipte ze de zegel met 10 punten er zorgvuldig uit. Op elk pakje thee zaten 4 punten. Die bewaarde ze in een vaasje op de kast. Af en toe werden de punten geteld. Bijvoorbeeld als er een cadeaugids uitkwam. Als kind vond ik het leuk om te helpen tellen. Spannend ook wel: hebben we genoeg punten gespaard om een set koffiebekers te kopen?

Nederlanders zijn vanouds een spaarzaam volkje. Je kunt daar narrig over doen: dat we alles oppotten en zo. Maar wie heeft niet van huis uit geleerd dat je eerst moet sparen voordat je iets kunt kopen? Je hebt er voordeel van als je het wél geleerd hebt. Mijn oma bewaarde zelfs draadjes wol en garen. Maar die had dan ook twee wereldoorlogen meegemaakt. Ze dacht: het komt vast nog eens van pas.

Zelf bewaar ik eigenlijk te veel. Dan denk ik: je zult het maar weggooien en het even later toch nodig hebben. Zelfs mijn preken van twintig jaar geleden bewaar ik nog, al zijn ze inmiddels gortdroog geworden. (Of waren ze dat toen ook al?) Stukje nostalgie misschien. Hoewel ik er soms nog wel eens iets uit gebruik. Toch doe ik ook wel eens wat weg hoor. Elk jaar ruim ik een stapel boeken op. Een big shopper vol. Dan krijg ik weer meer ruimte, zowel in mijn kast als in mijn hoofd. Dat voelt lekker. Less is more. Opgeruimd staat netjes. Iemand zei eens: spullen wegdoen is een les in vergankelijkheid. Zo'n uitspraak sla ik op in mijn hoofd. Ruimte genoeg.

Toch ben ik blij dat ik die Douwe Egberts zegeltjes bewaard heb. Dat zou mijn moeder moeten weten. Dat van haar (en onze) zegeltjes mensen die het niet zo breed hebben, zo maar twee en een halve pak koffie krijgen. Ze zou het prachtig hebben gevonden.

Geert van Dijk