Apotheekbezorgers nemen afscheid

31 maart 2021 om 11:21

SLIEDRECHT Op vele honderden adressen hebben zij de pakketjes en rollen medicijnen en ook wel hulpmiddelen van flinke omvang afgeleverd. Vaak ging dat samen met een vriendelijk praatje. Per 1 april is het voor Hanni Ebbink en Jopie Verwoerd afgelopen, zij gaan met pensioen.

door Jan Wieman

Bij veel Sliedrechters stonden ze zo niet wekelijks dan toch wel zeer frequent op de bel te drukken om de medicijnen af te leveren. 'Kom effe binnen', klonk het wel eens maar ze moesten door want ze hadden soms wel op 50 adressen medicijnen af te leveren van apotheek Hoogland en de samenwerkende apotheken. Ook brachten zij, soms wel auto’s vol, medicatie en hulpmiddelen naar de diverse verzorgingshuizen in de regio.

Het begon ruim negentien jaar geleden met Hanni en Jopie. In de loop van de jaren breidde het team bezorgers zich steeds verder uit. Nu zijn er soms wel acht bezorgers op een dag onderweg om medicijnen en hulpmiddelen rond te brengen. De nieuwe, vaak jonge, bezorgers zijn allemaal opgeleid door de dames. Van hen leren zij bijvoorbeeld hoe ze om moeten gaan met de klanten en medicijnen en waar ze op moeten letten bij de bezorging. Andersom hebben de jongeren hen weer kennis laten maken met de moderne communicatie- en navigatieapparatuur, zodat er zo efficiënt mogelijk gewerkt kan worden.

Hanni en Jopie werden gezien en zagen zichzelf als de tussenpersoon tussen de balie van de apotheek en de klant. ,,We kwamen zo dikwijls aan de deur en zagen soms wel aan de ogen hoe het met de mensen ging. Dat gaven we dan door en dan werd er contact opgenomen met hen door de apotheker of de arts. En zo bouwde je een band op. Maar we mochten niets zeggen over de werking van de medicijnen, dat is niet ons vakgebied. Soms moest je ook heel discreet omgaan met wat je bezorgde."

Het bezorgen onder alle weersomstandigheden is de dames wel bij gebleven. Bij (sneeuw)stormen en zware regenval waarbij de medicijntasjes vol liepen met water, ze weten het nog zo goed en zijn blij dat dat voorbij is. Behalve door een gebroken pols hebben ze allebei nooit een dag verzuimd. Oh wat hebben ze een fijne tijd gehad als bezorgers en bij de apotheek. Ze zijn blij dat ze via het Kompas kunnen laten weten dat ze afscheid nemen. ,,Anders gaan de mensen ons misschien missen en weten ze niet waarom we niet meer komen, nu kunnen we zo even gedag zeggen.”