Echt Sliedrechts - Het is weer voorbij

23 september 2021 om 15:00 Column Echt Sliedrechts

‘Die moooooooie zomer, die zomer die begon zowat in mei, Ha, je dacht dat er geen einde aan kon komen, maar voor je ‘t weet is heel die zomer alweer lang voorbij.’ Gerard Cox zong het in 1973, zeven jaar voor mijn geboorte, dus ik ken het liedje alleen van mijn moeder, die deze hit nog wel eens wilde zingen. Over wat een mooie zomer is kunnen we natuurlijk discussiëren, maar volgens mij was het deze zomer gewoon een gematigde zomer die bij ons klimaat past. Cox’ liedje zou vorig jaar, toen we vanaf de eerste lockdown tot aan eind september alleen maar zon en een hittegolf hadden, wel echt goed tot zijn recht zijn gekomen. Geen idee hoe die zomers in de jaren zeventig waren trouwens, maar in ‘mijn’ vroeger lag er altijd sneeuw.

Of in ieder geval, voor mijn gevoel lag er altijd sneeuw. Gezien het feit dat ik de afgelopen twintig jaar misschien drie keer heb geschaatst zal dat dus wel meevallen, maar in mijn fotoboek vond ik de oorzaak van deze gedachte: twee sneeuwfoto’s uit midden jaren tachtig waar ik zo zes jaar was. Een foto van mijzelf op een slee en waar in mijn moeders handschrift staat geschreven ‘weer zo’n lekkere lange winter’. In mijn hoofd is dat kennelijk onbewust blijven hangen en lag er altijd sneeuw.

Ik ben overigens niet per se een fan van één jaargetijde, want zowel knisperende sneeuw als zon vind ik lekker, maar er is een ding waar ik niet goed tegen kan. Met het vallen van de blaadjes wordt het ook steeds eerder donker en steeds later licht. Mijn toch al soms wat zware gemoed heeft daar last van. Uit bed komen wordt al een ding en zeker als ik aan het werk ben, lijkt het of het overdag bijna niet licht is geweest. Daar kunnen bijna geen dekentjes, kaarsjes of kerstlichtjes van Jan Stuy tegenop, ik voel me een soort Grinch als het gaat om donkere dagen. 

Mijn enige houvast is - als de wintertijd is ingegaan - de datum 21 januari. De afgelopen jaren heb ik gemerkt dat het dan écht beter wordt. Dan is het om vijf uur ‘s middags echt nog licht en voelt de dag niet meer als een lange donkere periode. Nog even voor de Grinch hier zich drie maanden lang moet behelpen met dekentjes, kaarsjes en kerstlichtjes van Jan Stuy of in mijn eigen woonkamer. Ik geniet nog even van de laatste stralen herfstzon.

Marjanne Dijkstra