‘Een boek moet je ruiken’

2 mei 2008 om 00:00 Nieuws

Hoewel ze al sinds 2001 voor het Kompas schrijft heeft ze zelf geen ambitie om een boek te schrijven. ,,Er zijn al zoveel boeken, ik heb daar niets aan te voegen.” Ze is een groot liefhebber van boeken en van lezen. Die liefde heeft ze, tot haar spijt, niet kunnen overbrengen op zoon Jop en dochter Nanne, hoewel de laatste wel gecharmeerd is van Francine Oomen.

Vrouw centraal in boeken top 2910 van Margreet SLIEDRECHT - ,,Ik moet papier in mijn handen hebben, een boek moet je ruiken”, zegt Margreet Strijker, die voor de Sliedrechtse bibliotheek haar top 10 heeft samengesteld. Dit als reactie op de vraag, wat zij heeft tegen lezen via het beeldscherm. Margreet, die sinds 1990 als cultureel werker actief is bij de Stichting Ouderenwerk, presenteert een zeer persoonlijke keuze. ,,Als ik mijn tien favoriete boeken mag kiezen, kom ik steeds uit bij de titels die iets te maken hebben met bepaalde periodes uit mijn leven en met mijn beleving van de positie van de vrouw in de maatschappij. Literatuur of niet. Vandaar, en om de keus enigszins te beperken, heb ik gekozen voor alleen vrouwelijke auteurs. Maar ik lees ook graag boeken van Adriaan van Dis, Arthur Japin of J.J. Voskuil hoor.”

Als kind maakte ‘Kinderen van één vader’ van Nel Verschoor-Van der Vlis grote indruk op haar omdat de hoofdpersoon net als zij schipperskind was. Ze las het boek bij haar oma, bij wie ze de weekenden doorbracht. ‘Mammie ik ga dood’ van Margarethe Ferguson gaat over het leven in een Jappenkamp waar oma en haar vijf dochters, dus ook Margreets moeder, in terecht kwamen tijdens de oorlog. Het boek ‘Muziek achter prikkeldraad’ van Fania Fenelon gaat over Auschwitz en Bergen-Belsen ,,Het blijft me intrigeren en shockeren dat de ene mens de andere van zijn vrijheid en waardigheid kan beroven.”

Een lerares maakte haar attent op Hannes Meinkema’s ‘En dan is er koffie’, ,,Een mooie combinatie van literatuur en feminisme.” Het standaardwerk van Anja Meulenbelt ‘De schaamte voorbij’ was een logisch vervolg daarop. ,,Het boek is helaas nog actueel. Vrouwen worden nog steeds in een zorgende rol geduwd”, zegt Margreet. Ook ‘Een welopgevoed meisje’ van Simone de Beauvoir over de jeugdjaren van de schrijfster past daar goed bij. ‘In naam van de vriendschap’ van Marilyn French beschrijft vrouwenlevens en -vriendschappen.

Met ‘Nannetje’ van de schilderes en schrijfster Ans Wortel heeft ze een speciale band. ,,Toen ik dat las, kort na de geboorte van mijn zoon, wist ik dat, als ik ooit een dochter zou krijgen, we haar Nanne zouden noemen.”

Haar top 10 gaat verder met ‘Zout op mijn huid’ van Benoite Groult. ,,Een zinderend verhaal dat ik in één diepe zucht uitlas.” Met ‘I.M’ van Connie Palmen sluit Margreet haar lijstje af. ,,Hoe Palmen haar relatie met Ischa Meijer beschrijft, voelt net als hoe ik de nieuwe liefde in mijn leven ervaar. Ik hoop natuurlijk dat mijn lief nog wel heel lang blijft leven, maar verder herken ik me in alles in dat boek.” De top 10 is te kort voor Margreet. Ze voegt nog een aantal schrijfsters toe: ,,Anna Enqiust, Jessica Durlacher, E. Annie Proulx, Fay Weldon, Marianne Frederiksson. Van harte aanbevolen!”