'Ik ben gek op bouwstijlen en interieurs'

SLIEDRECHT - Carla Overduin begon min of meer uit nood aan haar hobby: ,,Doordat mijn slechthorendheid erger werd moest ik begin jaren negentig mijn baan opzeggen. Thuis kwamen de muren op me af. Een artikel in de Libelle bracht me op een idee: poppenhuizen in elkaar zetten en inrichten. Het vraagt heel veel geduld maar door mijn doofheid ben ik gewend alles zelf uit te puzzelen en met behulp van een paar goede boeken of bladen kom je heel ver."

Door Margreet Strijker

Eigenlijk deed Carla er de laatste tijd niet zo heel veel meer aan, maar de Boeit-rubriek in Het Kompas zette haar ertoe aan de hobby weer op te pakken. ,,Ik ben nu weer sinds een paar maanden bezig met mijn poppenhuizen en ik heb de smaak inmiddels als vanouds te pakken. Ik heb zelfs een kast besteld waarin ruimte is voor zeven poppenhuizen.”

Dat wordt dus in de toekomst veertien, want in haar gezellige woning heeft Carla er nu ook al zeven staan. Op de bar tussen keuken en woonkamer staat haar eersteling: een klassiek ingerichte bungalow, deels met echt antieke meubeltjes. ,,Eigenlijk maakte ik deze met het oog op de klanten van mijn man. Hij is nu met pensioen, maar hij restaureerde antiek porselein en aardewerk. Hij was in die tijd net met een eigen zaak begonnen en als we mensen ontvingen, was het leuk om met behulp van het poppenhuisinterieur te laten zien wat mogelijk was. Ik zocht altijd naar iets moois: Jugendstil, Wedgwood, Imari, Kristal of antieke snuisterijen.”

Voor een ander poppenhuisje heeft Carla echt zilveren meubeltjes op de kop weten te tikken op een beurs in Gouda. In hetzelfde huis hangt een klokje dat echt loopt en staat een mini vissenkom. Op een sokkel, afkomstig van een Grieks Venusbeeld dat uit de gratie raakte, staat een eigentijds ingerichte woning van drie etages. Een huis compleet met zolderkamer waar de zoon studeert aan een bureau met een heus computertje. Een oude potkachel houdt de student warm. In de woonkamer staat een comfortabel bankstel rond de open haard. De badkamer met blauwwitte tegelwanden heeft leuke details zoals badzout, handdoekjes en een toiletborstel. Maar er is ook een deftige salon, waar piano gespeeld wordt. Een kat in een mandje en een konijn op het gras in de tuin ontbreken niet.

Bijzonder zijn een huisje in kerstsfeer en een mini apotheek. Een blikvanger in de woonkamer is een Victoriaans huis. ,,Veel snuffelen in tijdschriften om uit te puzzelen welke kleur het huis moet krijgen. Verder zoeken naar bijpassende behangetjes, gordijnen, vloerbedekking, lampjes en accessoires. Zelf schilderijtjes maken door plaatjes uit te knippen en in te lijsten. Bloembakken voor de ramen en dat alles in de stijl die rond 1850 gebruikelijk was.”

Op de hobbykamer staat een deftig Amerikaans huis genaamd: Beacon Hill. Op zolder legt de kleermaker de laatste hand aan een bruidsjurk. Er staat iemand een boekenwand te bewonderen. Er is een kinderkamer met meubeltjes, een box en miniatuur speelgoed. Op de begane grond is een schilder aan het werk in zijn atelier. Aan de voor- en zijkanten van het huis, kun je door de raampjes gluren. Bij de voordeur staan flessen klaar voor de melkboer. De achterkant van het huis is open en het staat op een draaibaar meubel zodat je overal goed bij kunt komen.

Om ideeën op te doen koopt Carla poppenhuisbladen, bekijkt boeken en bezoekt winkels. Ze komt veel bij ‘Little Dream House’, de enige poppenhuiswinkel in Dordrecht. Maar ook ontdekte ze kortgeleden dat er in Sliedrecht aan de Rietlanden een heel klein atelier annex poppenhuiswinkeltje bestaat: ‘Eenoptwaalf’. Ze gaat graag naar speciale poppenhuisbeurzen zoals de ‘Darling Market’ in Rijswijk en de jaarlijkse beurs in de Eusebiuskerk in poppenhuisstad Arnhem. Ook bezoekt het echtpaar regelmatig musea om inspiratie op te doen.

Op de vraag wat nou precies de oorsprong van deze hobby is, antwoordt Carla:,,Ik ben heel erg geïnteresseerd in woninginrichting. Bouwstijlen en interieurs boeien me. Ik ben er gek op. En elk jaar opnieuw je huis inrichten en decoreren is duur en een beetje omslachtig. Dus nu leef ik me uit op de poppenhuizen.”

Carla is slechthorend vanaf haar kindertijd. Ze bezocht echter het gewone reguliere onderwijs, wat niet veel problemen gaf. Ze had, tot haar twee zoons (inmiddels veertigers) geboren werden, een kantoorbaan. Toen de jongens wat ouder werden is ze een opleiding kinderverpleegkunde gaan doen. Ze deed dit werk tot begin jaren negentig.

Haar vier kleinkinderen Stan, Donna, Gulio en Aimee die in leeftijd variëren van 5 tot 2 jaar, vinden oma’s poppenhuizen prachtig maar zijn nog te klein om ermee te spelen. ,,Het zijn echt schatjes hoor en ik ben van plan om een speelpoppenhuis voor ze te gaan maken.” En Carla heeft nog veel meer plannen. De eerder genoemde kast vullen met zeven nieuwe poppenhuizen, waaronder een koffieshop, een winkeltje en een spookhuis. ,,Deze hobby helpt me om te gaan met mijn doofheid. Zolang ik zoek naar leuke bezigheden kom ik niet zo gauw in een isolement terecht.”