Wat mij boeit … theezakjes

SLIEDRECHT - ,,Ik maak haar regelmatig uit voor ‘theemuts’ en hier in huis vind je overal en nergens theezakjes”, vertelt de 18-jarige Ingrid. Ze is de dochter van Cobie le Mair die een gepassioneerd verzamelaarster van theezakjes is. Toch heeft Ingrid zelf een begin gemaakt met die verzameling van 28.310 stuks. ,,Als kind knutselde ik er met vriendinnetjes kaarten van. Maar ook speelden we winkeltje, we stelden zelf theemelanges samen en fantaseerden er op los. Toen ik die fase voorbij was ging het meer om het verzamelen op zich. Een jaar of zeven geleden brak mijn moeder haar arm en kon daardoor een poosje niet werken. Ze gebruikte die tijd om alle theezakjes uit te zoeken en in de computer te zetten.”

Door Margreet Strijker

Een eerste bezoek van moeder en dochter aan een verzamelaarsbeurs leverde ongeveer 300 nieuwe theezakjes op en het werd duidelijk dat dubbellijst handig zou zijn. Die werd gemaakt en al gauw waren er ongeveer 800 theezakjes waarmee het op een echte verzameling begon te lijken. Ingrid stopte er een jaar of vier geleden mee, maar Cobie verzamelde door tot de huidige 28.310 exemplaren (momentopname maart).

Werden in de beginperiode de lijsten nog uitgetypt met minutieuze beschrijvingen van de theezakjes, tegenwoordig is er een eigen website met een foto overzicht op alfabet. ,,Charles, mijn man heeft een heel handig houdertje in elkaar getimmerd waar ik de zakjes op kan zetten om te fotograferen.”

Wat getallen uit de totaallijst om een idee te geven: Pickwick 847 stuks, Lipton 1759, Twinings 1314 en Theekanne 807. De kleinere merken staan op alfabet en bij ‘onbekend’ zijn ook nog eens 226 theezakjes geteld. De zakjes zitten in plastic zichtmapjes in ringbanden. De dubbele die als ruilobject meegaan naar beurzen worden vervoerd in plastic vakkendozen. En in allerlei doosjes en enveloppen zitten de exemplaren die nog uitgezocht moeten worden.

Met de opmerking dat er door het hele huis heen theezakjes te vinden zijn heeft Ingrid wel een punt, maar dat heeft alles te maken met het feit dat de familie Le Mair vlak voor een grote verbouwing staat. Het onderhuis, waar de verzameling oorspronkelijk bewaard werd, is leeg gehaald en het meeste is nu opgeslagen in de vroegere babykamer op de eerste etage. Maar ook in de woonkamer zijn diverse dozen en mappen te vinden. Cobie: ,,Het is nu vaak trap op, trap af als ik met mijn verzameling bezig ben, want de meeste mappen staan boven en de computer is beneden. Maar na de verbouwing hebben we een hobbykamer waar alles bij elkaar kan staan.”

Ondanks de wat rommelige aanblik weet Cobie waar alles opgeborgen is. ,,Ik neem tegenwoordig wel mijn laptop mee naar de beurs, want hoewel ik in grote lijnen weet wat ik heb, is het soms toch wel handig als ik even wat op kan zoeken. De verschillen tussen de zakjes zijn vaak miniem. Een iets gewijzigd logo, een ander fabrieksadres, minimaal verschil in formaat of een licht kleurverschil. Neem nou die gekke Pickwick, die heeft heel veel soorten zakjes, die toch vaak erg op elkaar lijken.”

Alleen al in Nederland zijn in er dit jaar elf beurzen. Daar bezoekt Cobie er een stuk of vijf van. Ook in België zijn er veel, maar die worden meestal op zondag gehouden. ,,Maar ik wil daar vanwege mijn geloofsovertuiging niet op zondag heen. De laatste beurs die ik bezocht was in Praag. We zouden een midweek Berlijn gaan doen, daar hebben we een weekend Praag voor geplakt om die beurs te bezoeken. Ik heb daar in vier uur tijd 2100 theezakjes geruild. Overigens vond ik in Berlijn bij KaDeWe prachtige zakjes met olifanten erop van Williamson Tea. ’t Is wel dure thee uit zo’n luxe warenhuis natuurlijk, maar toch kon ik de verleiding niet weerstaan.”

Omdat het haar om de zakjes en niet om de inhoud gaat, gaat de thee vaak naar vrienden of bekenden en soms zelfs naar goede doelen. Als reactie op de vraag wat haar man van de theezakjes hobby vindt, schiet Cobie in de lach. ,,Hij zegt weleens: 'je geeft nog meer dan een euro uit voor een stukje papier, dat te klein is om je billen mee af te vegen'. Maar hij gaat altijd mee om de spullen naar een beurs te brengen en betaalt zelfs braaf entreem, zodat hij in en uit kan lopen. Tussendoor verdwijnt hij dan een aantal uren en trekt zijn eigen plan. Overigens gaat het me niet alleen om het verzamelen, maar ook om de contacten. Het is leuk om wereldwijd op beurzen maar ook via email alle verzamelnieuwtjes uit te wisselen.”

Dit is ook een van de redenen waarom koffieleut Cobie, die zelf nauwelijks thee drinkt, aangesloten is bij ‘De Theeleut’, een verzamelaarclub die leden heeft in Nederland, maar ook in België, Frankrijk, Duitsland, Noorwegen en Zwitserland. Cobie zou het leuk vinden als er Kompaslezers zijn, die bijzondere theezakjes voor haar hebben. ,,De recente Nederlandse heb ik allemaal wel, maar voor buitenlandse of speciale met een hotel- of restaurantnaam erop hou ik me aanbevolen.” Op www.teabags.nl kan Cobie’s verzameling bekeken worden en is haar e-mailadres te vinden.