Wat mij boeit … zingen

SLIEDRECHT – Brenda Kros (43) zingt al vanaf dat ze in de box zat en is daar eigenlijk nooit mee opgehouden. ,,Samen met mijn moeder zong ik met de radio mee. Ook is me verteld dat ik in de bus onderweg naar mijn oma in Hardinxveld het hele eind zat te zingen. Zelf weet ik nog wel dat ik graag bij een koor gegaan zou zijn, maar er waren in Sliedrecht helaas geen algemene kinderkoren.” Tegenwoordig zingt Brenda al sinds de oprichting in popkoor ‘A lot of’ en bij vocal group ‘Charmony’. Verder doet ze mee aan jamsessies, treedt ze soms samen met echtgenoot Arjan op bij bijzondere gelegenheden als bruiloften en verjaardagen en heeft ze een keer gezongen bij een herdenkingsdienst in het hospice waar ze vrijwilligerswerk doet.

Door Margreet Strijker

Haar optreden tijdens deze herdenkingsdienst was een zeer bijzondere ervaring voor Brenda en ze hoopt nu meer op dat gebied te kunnen doen. ,,Ik zou heel graag vaker willen zingen bij uitvaarten, trouwceremonies en andere hoogtepunten of momenten van wezenlijk belang in het leven. Maar ik heb niemand die me met gitaar of op piano of keyboard kan begeleiden." Dit was de reden waarom Brenda reageerde op de oproep in Het Kompas om te vertellen over haar passie in de 'Wat mij boeit rubriek'. ,,Aangezien ik vind dat live muziek het meest raakt en ik zelf geen instrument bespeel, heb ik daarvoor iemand nodig die dat voor haar rekening neemt. Mijn man speelt prachtig gitaar, maar hij werkt overdag en aangezien uitvaarten en huwelijksvoltrekkingen gewoonlijk overdag zijn is hij geen optie. Ik zou het heel fijn vinden een dame te vinden die haar tijd zelf in kan delen en dit idee met mij zou willen oppakken en uitwerken.” Waarom ze op zoek is naar bij voorkeur een vrouwelijke collega verwoordt ze als volgt: ,,Ik weet dat ik nu generaliseer maar vrouwen zitten toch meer in hun gevoel dan de meeste mannen. Zingen is voor mij emotie en zeker bij gelegenheden als uitvaarten en herdenkingsdiensten is het zo dat je na afloop met allerlei beelden en gevoelens naar huis gaat. Er moet dus wel een ‘klik’ op dat gebied zijn. Daarnaast doe ik het niet graag in mijn eentje want ik vind intervisie belangrijk.”

De echte passie voor zingen is een jaar of 15 geleden echt opgelaaid. Ze nam toen zangles en heeft daarna van alles gedaan op zanggebied. De eerste docente, Maria Crouze uit Papendrecht gaf klassieke zangles. ,,Ik heb heel veel van haar geleerd, maar koos daarna toch voor de lichte muziek.” Ze werd door Crouze doorverwezen naar Jehanne Hulsman van wie zij ongeveer vijf jaar les kreeg. ,,Het zingen heb ik bij haar en de daarop volgende docenten steeds meer verfijnd. Het in de zangwereld steeds populairder wordende CVT (complete vocal technique of complete zangtechniek) heeft me erg geholpen en ik blijf elke dag bijleren.”

Ook volgde Brenda door de jaren heen allerlei workshops op solo- en samenzanggebied. Ze heeft met een band opgetreden en in kleine a capella settings, als achtergrondzangeres, in een café en bij allerlei feestelijke gelegenheden. Dat laatste vaak samen met echtgenoot Arjan, zeker geen onbekende in de Sliedrechtse muziekwereld. Hij heeft zijn eigen band, geeft gitaarles, organiseert regelmatig samen met Gerard Treffers van ‘A lot of’ workshops en begeleidt soms vocalisten bij optredens. Brenda: ,,Er kan geen bruiloft voorbij gaan of wij geven wel acte de presence. We hebben ook ooit opgetreden als ‘Brendy en Ranja’. Ik ben dus in voor een lolletje, maar muziek moet wel raken. Ik maak soms een eigen Nederlandse tekst op bestaande nummers want ik ben nogal van de taal. Het moet metrisch kloppen.”

Het zingen tijdens de herdenkingsdienst in het hospice was voor Brenda een totaal andere ervaring dan een ‘gewoon’ optreden. ,,Je staat in dienst van de nabestaanden, het is geen performance en je krijgt geen applaus, dat is duidelijk anders. Maar de sfeer is zo bijzonder en het is mooi dat je mensen troost kunt bieden.” Ze zong drie liedjes: ‘When angels cry’ van Janis Ian, ‘The family tree’ van Venice en van Sarah McLaughlin: ‘In the arms of een angel’. ,,Erg mooie nummers vind ik dat. Ik hou van Engelstalige balads. Maar ook van een nummer als ‘Geen kind meer’ van Karin Bloemen. En hoewel ik niet zo into Duitse muziek ben kan ik ‘Der Weg’ van Herbert Grönemeyer zeer waarderen. Ik raak soms best ontroerd als iemand anders het Ave Maria zingt, maar ik ben geen ‘psalmenzangeres’. Ik heb er niks op tegen en zou het technisch wel kunnen, maar ik kan er mijn gevoel niet in leggen. Een nummer moet me echt persoonlijk aanspreken.”

In oktober geeft ‘A lot of’ een groot concert in de Laurenskerk in Rotterdam en volgend jaar maart treedt ‘Charmony’ onder begeleiding van drie muzikanten op in de Lockhorst. ,,Ik ben een beetje verslaafd aan zingen. En dan vooral aan het zingen met bezieling: mooie liedjes, gezongen vanuit mijn hart waarbij het mijn doel is plezier te hebben en te raken. Zang is een middel om mensen iets dichter bij hun gevoel te laten komen. En dat lukt tot mijn grote vreugde aardig.” Brenda Kros: blovelight@chello.nl.