Het Kompas kijkt binnen … op de Variatie

SLIEDRECHT - ,,We vinden het leuk om een beetje begrip te kweken aan de wal. Mensen hebben vaak geen idee hoe je aan boord woont en leeft.” Aan het woord zijn Gerrit en Corina Visser-van der Vlist. Tot september 2008 woonden zij met hun gezin op de Variatie. Rosella (10) was vanaf haar zesde tijdens de schooldagen bij oma in huis. Nu ook Nick (6) leerplichtig is hebben ze ervoor gekozen dat Corina door de week aan de wal blijft. Maar ieder weekend en elke vakantie zijn zij met z’n allen aan boord te vinden.

Door Margreet Strijker

Zowel Gerrit als Corina komen uit een schippersfamilie. Beiden haalden alle benodigde diploma’s en vaarbewijzen. Gerrit: ,,Er zijn weinig vrouwen die hun Rijnpatent hebben, dus dit is in het schipperswereldje nog steeds best bijzonder. Ik laat het schip met een gerust hart aan haar over als ik verplichtingen aan de wal heb. En als er ’s nachts gevaren moet worden werken we om en om.”

Sinds hun huwelijk in 1994 varen Gerrit en Corina samen. Eerst op de vorige Variatie, een Dordtmunder van 67 meter en vanaf 2001 op hun nieuwe schip. Het vervoert bouwmaterialen voor beton als zand en grint. Meestal laden in Duitsland en lossen op bijvoorbeeld de Maasvlakte, wat zo’n 12 uur varen is. Gerrit vertelt dat ze van de kredietcrisis vooralsnog geen last hebben. ,,Omdat ons schip niet zo erg groot is kunnen wij op veel plaatsen makkelijk komen, wat een voordeel is ten opzichte van de grote jongens. Ook hebben wij, als één van de weinige vrachtschepen, alle certificaten om met gevaarlijke stoffen te mogen werken. Die heb je nodig als je vervuild slib of baggerzand vervoert.”

Sinds september 2008 is de 19-jarige Sander Jansen bij hen in dienst als matroos om Corina te vervangen. Hij heeft voorop de Variatie zijn eigen woning, maar eet achterop samen met zijn kapitein. In de weekends en schoolvakanties werkt het echtpaar als vanouds samen. Daarnaast neemt Corina de administratie en boekhouding voor haar rekening. Ze hebben allebei heel erg moeten wennen aan dit nieuwe leven. Gerrit: ,,We zaten altijd 24 uur per dag op elkaars lip. Ik heb een soort fort van ons huis gemaakt, want Corina vond het best eng in het begin. En zelf hou ik helemaal niet van alleen zijn, dus ook aan boord was het niet altijd leuk.” Maar Rosella heeft een mooie gebruiksaanwijzing voor papa op de wasmachine geplakt en op zondagavond wordt het vlees gebraden voor de hele week, dus daarover geen klagen. Als de Variatie in de buurt ligt gaat Gerrit tussen de bedrijven door af en toe naar huis en waar het schip zich ook bevindt, op vrijdagmiddag na schooltijd stappen Corina en de kinderen in de auto om de Variatie op te zoeken. Corina: ,,Mijn tijd aan de wal overdag draait wel. Ik verveel me niet. Maar ’s avonds als de kinderen naar bed zijn vind ik het best eenzaam.”

Schipperskinderen zijn pas leerplichtig vanaf hun zesde jaar. Maar zowel Rosella als Nick hebben daardoor geen achterstand opgelopen. Wat betreft de stof van de groepen 1 en 2 gaf Corina ze zelf les met behulp van een mentor. Als er de mogelijkheid voor was kwam een juf aan boord en soms krijgen schipperskinderen les in groepjes. ,,Ook de Oranje Nassauschool heeft altijd goed met ons meegedacht. Rosella’s hele klas is hier zelfs al eens aan boord geweest en als we in Sliedrecht liggen komen er vaak vriendjes of vriendinnetjes spelen.”

Beide kinderen hebben zowel aan boord als aan de wal een eigen kamer. Aan boord slapen ze in een echt scheepsbed. Rosella heeft aan twee kanten een prachtig uitzicht: ,,Ja, ik zit hier vaak zomaar naar buiten te kijken. Ik ben graag aan de wal omdat daar mijn vriendinnen zijn, maar hier aan boord kun je veel leuker spelen.” Nick vertelt dat hij het zowel aan boord als aan de wal leuk vindt. Omdat verloskundige mevrouw Pitlo indertijd een bevalling aan boord niet zag zitten, is Rosella in het ziekenhuis geboren. Opvolger Sjaak Toet zag geen probleem in een ‘scheepsbevalling’ zodat Nick gewoon in de Sliedrechtse haven aan boord van de Variatie geboren is. ,,En dat was toch een stuk leuker."

Gerrit: ,,In de zomer gaan we nooit op vakantie. Als er een paar dagen geen werk is varen we naar een zandafgraving. En anders hebben we ons eigen strand bij ons. Soms komen familie of vrienden dan ook naar ons toe. Barbecue en parasol erbij: beachvolleybal, zwemmen en surfen. De kinderen hebben een quadje en ik een waterscooter. Wat wil je nog meer?"

Het casco van het tachtig meter lange en achtenhalve meter brede beunschip van 1300 ton is in 2001 gebouwd op de werf Stocznia in Kozle Polen. De afbouw werd gedaan bij werf en machinefabriek A.A. Vink. ,,De Variatie was na jaren weer het eerste nieuwbouwproject in Sliedrecht. Zowel in Polen als bij Vink waren de service en het vakmanschap geweldig. Het was heel leuk om zelf je schip helemaal naar je eigen ideeën te laten bouwen.”

Ook de indeling van de roef bepaalden ze zelf: ruim, veilig en van alle gemakken voorzien. Corina: ,,De keuken en badkamer zijn zelfs groter dan in ons huis aan de wal. Overal ligt vloerverwarming en we hebben airco. Er is een overdrukinstallatie waardoor eventuele vervuilde lucht nooit binnen kan komen. Van strijkijzer tot bestek heb ik alles dubbel want ik wil dat we zowel aan boord als aan de wal gewoon comfortabel kunnen leven. Met een trapje in de hal vlakbij de kinderkamers kom je vanuit de woning de stuurhut in, waardoor we in geval van nood zo bij de kinderen zijn.”

In die stuurhut valt overigens geen stuur te ontdekken. Alles is computergestuurd. Op de vraag of dat niet erg ingewikkeld is antwoordt Gerrit: ,,Ik vind het juist leuk. Als er iets nieuws ontwikkeld wordt wil ik het weten.” Hij laat zien dat via een aanraakscherm alles eenvoudig te bedienen is. Ter illustratie gaat de mast, die tevens de hefboom is om de auto in een speciale kooiconstructie van en aan boord te takelen, op en neer. Ook Corina heeft geen moeite met de techniek: ,,Het gemak dient de mens toch? Zelfs Rosella kan al varen met dit schip.”