De dierenbescherming ‘rockt’

29 oktober 2009 om 00:00 Nieuws

Eerst terug naar het andere gezicht: die van rockbabe. Alhoewel ze ook gevoelige liedjes zingt in het Italiaans, de taal van haar vader, en zangeres was in een showband. ,,Het komt wel eens voor dat je op zaterdag troubadourmuziek zingt op een Italiaans feest en een dag later optreedt in een Harley Davidson-kroeg. Het is allebei heel expressief, dat past wel bij me. Het is iets waar je je helemaal voor moet geven. Hardrock is topsport. Ik houd wel van een uitdaging. Bovendien vind ik dingen gauw saai worden.”

‘Ik ben overal ontzettend fanatiek in’ SLIEDRECHT - ,,Als je me met de band in actie ziet herken je me niet. Dan zie je een heel andere Ginet.” Ginet Balistreri heeft vele gezichten. Ze zingt in een hardrockband, maakt portretten van mensen en dieren en bovenal zet ze zich in voor Dierenbescherming Sliedrecht en omstreken. Begonnen als dierenambulancechauffeur is ze twee jaar later als voorzitter degene die gaatjes opvult en structuur aanbrengt. ,,Het was een beetje ingeslapen. We zetten onszelf in de picture.”

Door Erik de Bruin

Dat geldt niet voor het vele vrijwilligerswerk dat ze verricht voor de dierenbescherming en het kattenasiel, die beide hun onderkomen hebben aan de Molendijk in Sliedrecht. Een plek waar ze vrijwel dagelijks vertoeft. Tussen de rondlopende en soms streken uithalende katten, die allemaal op zoek zijn naar een baasje en zich voor zolang het duurt aangenaam verpozen in hun tijdelijke verblijf. ,,Dierenhulpverlening is helemaal mijn ding”, steekt Ginet van wal. ,,Ik ben altijd al weggeweest van dieren en kan absoluut niet tegen dierenleed. Je kan er nu werkelijk iets tegen doen. Er worden hier levens gered.” Aanvankelijk dacht ze niet capabel genoeg te zijn. ,,Toen ze me vroegen in de ambulance te rijden, dacht ik: dat kan ik niet, dat kan ik écht niet. Nu is het bij wijze van spreken mijn camper. Je moet het niet vergelijken met wat je op Animal Planet ziet. De afstanden zijn veel kleiner. Je hoeft het gewonde dier niet te verzorgen, alleen naar de dierenarts te brengen. Het voornaamste wat je moet weten is hoe je het beestje op een veilige manier vervoert. Als nieuwkomer word je prima begeleid. Je weet wat je te doen staat als je voor het eerste de dierambulance instapt.”

Ze vervolgt: ,,Ik heb mijn hele leven vrijwilligerswerk gedaan en ben overal ontzettend fanatiek in. Het is leuk je ergens volledig voor in te zetten. Als voorzitter probeer ik het organisatorisch in goede banen te leiden. Dat schijnt goed te werken. Het gaat geweldig met het asiel. We hebben een heel leuk team vrijwilligers en treden steeds vaker op de voorgrond. Wat hard nodig is want we worden niet gesubsidieerd en moeten het dus hebben van donaties.”

Begin oktober hield de dierenbescherming een open dag. Balistreri: ,,Wat mij in positieve zin is opgevallen is dat veel mensen zijn begaan met dierenwelzijn. Iedereen moet weten dat als je een dier wilt: loop dan eerst het asiel binnen. Wij vangen elk jaar tussen de tweehonderd en driehonderd katten op. Doordat we onszelf meer in de picture plaatsen via een vaste rubriek in Het Kompas én doordat onze website nu erg goed wordt bijgehouden (het was een beetje ingeslapen) kunnen we de meeste katten heel snel herplaatsen. Dat geeft een goed gevoel. Eigenlijk zou het niet nodig moeten zijn. Er zijn te veel huisdieren. Mensen zien niet altijd in dat als ze bijvoorbeeld een hond of kat nemen dat ze het dier ook moeten verzorgen. Daar heeft zo’n beestje recht op. We hebben er zelf huisdieren van gemaakt. Ze denken wel eens dat het bij mij thuis een beestenboel is, maar dat is niet zo. Ik heb maar drie katten en een konijn. Daar heb ik bewust voor gekozen want je moet ze allemaal veel aandacht kunnen geven. Natuurlijk beschouw ik de katten in ons asiel ook een beetje als mijn dieren. Als een kat als een bang wezentje binnenkomt en je kan het drie maanden later oppakken en aaien dan geeft dat een geweldige kick.”