'Ik stond voor het raam en ik heb Hem verrot gescholden'

Piet in 'Kerk in de kroeg'

,,Ik stond voor het raam en ik heb Hem verrot gescholden", dat vertelde Piet Bot, toen ik hem vroeg naar zijn overleden zoon. In die tijd was hij voor het raam gaan staan en keek omhoog… en toen kwam het. Dat was een ontzettend moeilijke periode voor hem. Maar voor zijn vrouw Anneke was het veel moeilijker. ,,Juist mijn vrouw was voor mij toen een grote steun. Zij was echt veel sterker dan ik. Ja, Anneke gelooft wel. Die is gelovig opgevoed. Vooral haar oma was heel gelovig. Ik ben totaal niet gelovig opgevoed. Ik kon sarcastisch doen over het geloof. Al die mensen uit al die eeuwen die gelovig sterven. Spottend zei ik: 'Het moet wel heel druk zijn in de hemel'. Zo reageerde ik eerst, maar later denk je: 'Wat heb je eraan om zo te doen?'. Als mensen aan mij vragen of ik nu bekeerd ben, dan zeg ik ‘nee’. Eigenlijk ben ik er nog niet uit met mezelf. Ik denk wel dat er iets moet zijn. Volgens mij denken alle mensen dat wel. Vooral als ze in nood komen. Dan komt die vraag: Is Hij er wel of is Hij er niet? Geloven vind ik een prachtig woord. Je gelooft het of je gelooft het niet.

Op straat word ik geregeld aangesproken over de kerk in de kroeg. Mensen vinden het heel goed wat we doen. Andere kroegbazen deden er eerst wat lacherig over, maar dat is nu wel voorbij. Ik leg uit dat het geen echte kerk is. Het is een soort dienst met een soort altaar en kaarsen. Mensen komen hier relaxed binnenstappen. Er heerst een sfeer van vriendelijke geborgenheid. Een soort zoekplek. En als de dominee spreekt, dan mag er gereageerd worden. In een gewone kerk moet je luisteren naar de dominee. Hier luisteren we naar mensen en mag alles gezegd worden. Als je iets niet in het openbaar wilt zeggen, dan kun je er later over doorpraten. Ik vind het heel bijzonder dat mensen zonder schroom vertellen over hun vriend die aan de drugs is of over andere moeilijkheden. En de openheid van de één helpt de ander over de drempel heen. Ik denk dat daarom deze diensten zo’n succes zijn. Iedereen kan hier zijn ei leggen.”

Dat Piet nog twijfelt was duidelijk, maar ik wilde weten wat hij nu zelf het mooie vindt van deze kroegdiensten. Hij antwoordde: ,,Het sociale. Dat je zo mensen kunt helpen in moeilijkheden.” In dat kader vroeg ik hem ook hoe hij het vond dat we een kaartenactie vanuit zijn café gaan opzetten. Direct reageerde hij: ,,Schitterend. Vanuit het café kaarten sturen naar mensen die in de shit zitten of in de steek gelaten zijn. Zo krijgen ze aandacht vanuit een onverwachte hoek en is het toch een beetje een kerk. Zoals Vader Abraham al zong: 'Tussen kerken en kroegen is weinig verschil'. En straks veel kaarten versturen met de kerst!” De volgende kroegdienst is eerste kerstdag om 14.00 uur. Wat verwacht hij daarvan? ,,De vorige keer was het al heel druk. Het gaat nog drukker worden. Kerst… Dat wordt een prachtige dienst. Maar dat is geen taal voor een kroegbaas, dus zeg ik: 'Eén brok gezelligheid'. Als Hij er is, dan zou Hij dit vast waarderen."

Gerard Vrooland