Wat mij boeit: Engelse bulletjes

SLIEDRECHT - Als je een stoep ergens halverwege Baanhoek afloopt wordt al snel duidelijk dat daar iemand met een passie voor dieren woont. Er klinkt luid geblaf en de grote tuin biedt volop ruimte aan honden, kippen en konijnen. Op het toegangshek staat de naam van de kennel van Engelse bulletjes Shelby, Gypsy en Tess: ‘Van de Bakery Bulls’, Wie mocht denken dat bakery bulls een speciaal buldoggenras is vergist zich. ‘Bakery’ vindt zijn oorsprong in de historie van de locatie. Er heeft daar vroeger een bakkerij onder aan de dijk gestaan. Toch zijn de drie bulletjes zeker speciaal te noemen. Ellen de Jong omschrijft ze als volgt: ,,Ik vind ze mooi van lelijkheid en mooi van karakter. Het zijn mijn accuutjes, ze laden me op. Ach, eigenlijk zijn het gewoon kinderen met een vachtje.”

Door Margreet Strijker

Ellen kreeg haar passie voor dieren van huis uit mee. ,,Ik kan me niet heugen dat er geen honden, konijnen, cavia’s of poezen waren.” Ook in en rondom huize De Jong wonen aardig wat beestjes. Behalve de drie bulletjes zijn er de konijnen Moon, Lola en Jenny. En op het erf lopen vier hennen rond die bewaakt worden door Snappie de haan. Ook kater Smoky hoorde tot zijn overlijden bij de beestenbende, maar omdat Gypsy niet zo van ‘poezels’ houdt is er nooit meer een kat bij gekomen. Ruim zeven jaar geleden maakten Ellen en haar echtgenoot Alex kennis met Bumper. ,,Alex is eigenlijk een kattenmens. Maar deze Engelse buldog was de eerste hond waarvoor hij bukte. Allebei waren we verkocht. Je kunt zelfs zeggen dat Bumper de aanstichter is van een bullenvirus want ook onze zoon Tony (19) is besmet geraakt. Hij maakte en onderhoudt de bakerybullswebsite.

In eerste instantie gingen we op zoek naar een hond waarvoor herplaatsing in een nieuw goed en vertrouwd thuis werd gezocht. We kwamen op het spoor van Sasha, echt een schat van een hond. Het klikte tussen ons, iets dat ik heel belangrijk vind. We gaan graag naar het strand of het bos, maar Sasha hield niet van autorijden waardoor ze helaas toch niet zo goed bij ons paste. Ze had op dat moment nestje en één van de pups was Shelby. Ik was gelijk verliefd en toen ze vijftien weken was kwam ze bij ons.”

In de woonkeuken hangt een opvallend maar ingetogen schilderij van Shelby met twee pasgeboren bulletjes. (Op de website te vinden door te klikken op pups.) Hoewel het al een paar jaar geleden is raakt Ellen nog steeds zeer geëmotioneerd als ze het verhaal vertelt. ,,Shelby heeft helaas haar zwangerschap niet voldragen. Van de zeven te vroeg geboren pups bleven er maar twee leven. Daarmee leek het goed te gaan. Het teefje hadden we zelfs al een naam gegeven: Annabel. Maar ineens gingen ze piepen en liep het helemaal mis. We hebben nog van alles geprobeerd maar de longetjes waren niet goed. Ik heb een tweede nestje niet meer aangedurfd.”

Toch leek het goed om er een bulletje bij te nemen en Gypsy kwam. De bedoeling was ook met haar te proberen om te fokken. ,,Maar ze bleek vlakke heupkommen te hebben, waardoor dit niet door kon gaan. Natuurlijk mag je zo’n beestje dan terug geven aan de fokker, maar dat heb ik niet gedaan want Gypsy woonde al in mijn hart. Dus hobbelt zij hier tussen ons en de kleine kinderboerderij rond.” Waarmee Ellen maar gezegd wil hebben dat ze hoewel pilotfokker bij belangenorganisatie Stichting Buldogsonline, eigenlijk geen‘echte’ fokker is. Toch gaat het er misschien nog van komen want Tess de jongste aanwinst van de Bakery Bulls staat op het punt loops te worden. ,,Je wilt anderen ook blij maken met zo’n bullenpup. Tess is mijn compensatiehond. Ik kwam in contact met een fokker die zo geraakt was door onze ellende rond het nestje van Shelby en de gezondheid van Gypsy dat hij me aanbood om bij de geboorte van Elisah te zijn, zodat ik ook eens een positieve ervaring tegenover al dat negatiefs kon zetten. Tess kwam als eerste op de wereld en ik was weer gelijk verliefd.”

Toen Ellen als gevolg van een auto ongeluk afgekeurd werd voor haar baan in de catering besloot ze het roer om te gooien. Ze wilde iets met haar passie voor dieren. Om (weer) werkervaring op te doen is ze drie dagen per week te vinden bij de dierenbescherming afdeling Sliedrecht. Twee dagen draait ze mee in de kattenopvang en één dagdeel rijdt ze op de dierenambulance. ,,Heel veelzijdig vrijwilligerswerk. Natuurlijk krijg je ook te maken met veel ellende, maar toch geeft het voldoening als je zo’n beestje van de weg op hebt kunnen rapen om te behoeden voor meer narigheid.”

Overigens wil Ellen graag vermeld hebben dat de zowel de dierenambulance als de kattenopvang er altijd vrijwilligers bij kunnen gebruiken. ,,Natuurlijk is het laatste naast aandacht en eten geven vooral sopwerk, maar alles wat je voor dieren doet krijg je dubbel en dwars terug. Onvoorwaardelijk. Bij mensen moet je dat maar afwachten.’’

Voor meer informatie of aanmelden: www.sliedrecht.dierenbescherming.nl. En wie meer wil weten over Shelby, Gypsy en Tess kan een kijkje te nemen op: www.vandebakerybulls.tk