Arie Stuij wordt 'hebberig' van postzegels

22 juli 2010 om 00:00 Nieuws

SLIEDRECHT – Arie Stuij (68) verzamelt al 60 jaar postzegels. Rond zijn achtste begon hij ze van brieven af te knippen. ,,Op mijn achttiende werd het een beetje serieus en sinds de VUT inventariseer ik wat ik nou precies aan buitenlandse zegels heb. De zondagochtend is voor mij en voor mijn postzegels, dat is zo gegroeid in de tijd dat ik nog werkte. Het mooie is dat ook mijn echtgenote besmet geraakt is. Ank weet zelfs soms beter welke zegels ik wel of niet heb.” Elke zondag ligt er een aantal albums op de eettafel in de huiskamer. Arie zoekt dan met zijn pincet dat ook al bijna 60 jaar in gebruik is, in een doos of zak "kilowaar” tussen de honderden afgescheurde zegels of er iets bij zit van zijn gading. Maar ook de "postfrisse” exemplaren die gekocht worden bij postkantoren in diverse landen en de voor verzamelaars gedrukte filatelie series worden bestudeerd.

Door Margreet Strijker

,,Ik werd op het idee gebracht door klas- en buurtgenootjes. Het begon met afknippen van enveloppen en onderling ruilen, maar ook kreeg ik ze van tantes en ooms. Een buurjongen was lid van de postzegelclub en ontving regelmatig een rondzending. Daar haalde ik dan een paar zegels tussenuit die ik van mijn eigen zakcentjes moest betalen.” Arie mocht op een zaterdag voor zijn verjaardag met zijn vader mee naar Dordrecht. Hij had geen idee waarom. Ze kwamen terecht bij een postzegelhandel en zijn vader vroeg wat er allemaal nodig was voor het verzamelen. ,,We gingen naar huis met een album, plakkertjes en een pincet. Ik was koning te rijk met mijn cadeau. En dat pincet heb ik dus nog steeds in gebruik.”

Tijdens een vakantie bij familie in IJmuiden kreeg hij de eerste buitenlandse zegels. ,,Mijn wat oudere neven gingen naar de sluizen en vroegen aan de bemanning van schepen om postzegels. Toen zij stopten met verzamelen, mocht ik ze mee naar Sliedrecht nemen.”

Hij had geen idee van welke landen ze afkomstig waren en vond het toen al leuk om dat uit te zoeken. Nog steeds leert hij bij door zijn passie. Vaak laten postzegels de geschiedenis van een land zien. Bijvoorbeeld de Nederlandse met afbeeldingen van het Koningshuis. Ook filatelie series bevatten veel wetenswaardigheden. Zo hebben Arie en Ank door de postzegels van Janneke Brinkman veel geleerd over de verschillende soorten bloemen. Ook is er een reeks met fragmenten uit schilderijen, waarbij achtergrond informatie gegeven wordt over schilders als Vermeer en Avercamp. Erg leuk is de nostalgische serie met onderwerpen als de bakelieten telefoon, de koffergrammofoon of de Daf, maar ook Swiebertje, Brigitte Bardot en The Beatles. ,,Soms kom ik postzegels tegen van landen of eilanden waar ik nog nooit van gehoord heb. Dan pak ik de atlas of de encyclopedie erbij en zoeken maar. Leuk: weer wat erbij geleerd.”

Ook over de ontstaansgeschiedenis van de postzegels kan Arie boeiend vertellen. Dat post vroeger met speciale koeriers, trekschuiten of postkoetsen verstuurd werd, waarbij de ontvanger moest betalen. Tot de één of andere "snuggerd” op het idee kwam dat het logischer zou zijn als de afzender betaalt. De eerste postzegel kwam 170 jaar geleden in Engeland uit. Er zijn mensen die toen al postzegels zijn gaan verzamelen. Wat met de kennis van nu ook best snugger te noemen is. In die eerste jaren werden er maar heel kleine oplages gedrukt, waardoor er nu exemplaren bestaan die tienduizenden of zelfs nog meer euro’s waard zijn. ,,Maar ik heb niet zulke dure hoor.” Lacht Arie, die vertelt dat die van hem gemiddeld zo’n halve cent per stuk waard zijn.

Toch gebeuren er ook rond de niet zeldzame zegels soms leuke dingen op dat gebied. Zo heeft de zegel die uitkwam ter gelegenheid van de overgang van PTT naar TNT dat iedereen toen gratis in de brievenbus kreeg inmiddels een cataloguswaarde van twintig euro. Hoewel de postwereld momenteel door de privatisering en concurrentiestrijd aan grote veranderingen onderhevig is, blijven postzegels volgens Arie zeker bestaan. ,,Nee, daar komt heus geen eind aan. Alleen al de filatelie uitgaven voor verzamelaars zijn big business.” Maar hoewel Arie naar eigen zeggen altijd heel "hebberig” wordt bij het zien van postzegels, gaat het hem niet om de geldelijke waarde. Zijn meest waardevolle velletje zegels is dat met een foto van zijn dochter en haar twee zoons erop. En ook is hij duidelijk heel blij met de albums die zijn vrouw en dochter voor Vaderdag bij een verzamelaar kochten. ,,Daar blijken heel veel leuke Poolse postzegels in te zitten.”

Door de jaren heen is er een aardige verzameling opgebouwd. Arie werkte veertig jaar bij "de bus” waarvan de meeste tijd op de loon- en personeelsadministratie en daar waren altijd alle postzegels voor hem. Ook kreeg hij er veel via familie die al of niet tijdelijk in het buitenland verbleef. En tijdens de eigen buitenlandse vakantiereizen en op postzegelbeurzen "moeten” er ook altijd postzegels gekocht worden. Maar wel binnen het van tevoren bepaalde budget. ,,En verder blijft het bij verlekkerd rondkijken.”

advertentie
advertentie