'Tekenen is voor mij emotie weergeven'

SLIEDRECHT - ,,Ik weet niet wanneer het begonnen is, ik teken al zolang als ik weet. Tekenen is voor mij emoties weergeven.” Aan het woord is de 16 jarige Anne Faro en er spreekt zeker gevoel uit haar tekeningen. Er gaat een mystiek en soms zelfs een beetje een luguber sfeertje van uit. Opvallend is haar figuratieve pastelkleurige roos op een achtergrond van felgekleurde strakke cirkels. In veel van haar werk komen typische poppetjes voor. De ene keer op een schommel met een achtergrond van een zwart wit lijnen- en vlakkenspel dat het een beetje eng maakt. Op een andere tekening zijn vier van die zwarte lijnen poppetjes klein in een hoek neergezet. Ze lijken te treuren of te troosten. De achtergrond is warm rood paars gekleurd met pastelkrijt en links bovenin bevindt zich detonerend geel en daardoor mysterieus raam. Anne: ,,Dit zijn echt ‘mijn poppetjes’ geworden en dat raam trok me. Zoiets van hè, een geel vlakje?” Op een kleurige basgitaar tegen een zwarte achtergrond komen drie van die vlakken terug met in elk ervan weer een poppetje. Ze maken de indruk opgesloten te zitten.

Door Margreet Strijker

Anne heeft een poosje tekenlessen gevolgd bij Jeugdcentrum Interval in Papendrecht waar met vaste opdrachten gewerkt werd. ,,Maar dat was niet echt wat voor mij. Ik heb nu net twee seizoenen les achter de rug van Linette Trapman bij Teken Atelier ‘Clair Obscure’. Zij laat je zelf je onderwerpen en materialen kiezen. Je kunt je eigen creativiteit open stellen, maar ze geeft wel aanwijzingen. Ik ben overigens met die lessen gestopt, want ze waren op de zaterdagmorgen en ik ben erg gehecht aan mijn nachtrust.” lacht Anne. Ze vertelt dat het tekenen misschien wel een beetje in de familie zit. ,,Mijn vader gebruikt het niet kunstzinnig, hij is meer met technische en bouwtekeningen bezig. Maar mijn oma schildert en aquarelleert wel.”

Aan de wand in huize Faro hangen twee ingelijste schilderijtjes met een poes en een paard van Anne. Ze maakte ze samen met haar oma toen ze een jaar of elf was. In haar tekenmap zijn meer werken met dieren te vinden. ,,Ik was vroeger een echt paardenmeisje en had ook veel met andere dieren. Ik vond het toen erg leuk om ze na te tekenen. Maar vooral die schilderijtjes vind ik niet bepaald mijn topwerken. Het is meer een ding van mijn ouders dat die hier nog hangen. Ik ben niet meer van het concrete. Stillevens of zo vind ik zo saai. Voor mij hoeft het niet zo abstract als Mondriaan met z’n lijntjes en vakjes, maar meer impressionistisch, een soort combinatie. Zoals de ‘abstracte’ cirkels met de ‘realistische’ roos. Dat idee is ontstaan toen ik een boek door zat te bladeren en een afbeelding tegen kwam van een hart op vierkanten. Ik geef er mijn eigen draai aan en zo hoop ik steeds meer een eigen stijl te ontwikkelen. Het zwart witte lijnen en vlakkenspel met die poppetjes op de schommel is geïnspireerd op een plaat met zebra’s.”

Bij ‘Clair Obscure’ wordt lesgegeven aan groepjes van drie leerlingen. Volgens Anne een erg goede manier van werken omdat de docente daardoor voor iedereen de tijd kan nemen. Maar ook omdat het gewoon gezellig en goed is om je creativiteit te delen. Anne zit in de vijfde van het VWO op de Oude Hoven in Gorinchem. Het zal geen verbazing wekken dat ze naar de Kunstacademie wil. Liefst naar de Willem de Kooning in Rotterdam. Maar ook de Amsterdamse Rietveldacademie spreekt haar aan. ,,Als je daar toegelaten wordt ben je echt goed.” In gedachten is ze al bezig met haar portfolio (dossier met werk dat nodig is om toegelaten te worden). Volgens haar docente is de tekening met de cirkels en de roos daar zeker geschikt voor. Linette Trapman: ,,Anne heeft een enorm talent. Ze heeft al jong zelf een eigen stijl ontwikkeld en dat is noodzakelijk om aangenomen te worden op de kunstacademie Buiten dat heeft ze ook de houding en mentaliteit om kunstenaar te worden. De ideeën buitelen door haar hoofd, soms zoveel dat ze vast komt te zitten en er een tijd niets uit haar handen lijkt te komen. En dan opeens ontstaat het. Uit het niets lijkt het maar ik weet dat dit niet waar is. In haar hoofd heeft ze het wekenlang doordacht.”

Anne geeft aan niet te weten wat ze anders zou willen gaan doen dan de kunstacademie, maar als dat niet gaat lukken, lijkt iets in het cultureel jongerenwerk haar ook wel wat. Ze komt veel in Elektra en doet er vrijwilligerswerk. Ook was ze betrokken de lay-out van diverse folders van de Stichting Open Jeugdwerk en is haar gevraagd of ze mee wil helpen aan de ‘new look’ als het jongerencentrum gerenoveerd gaat worden.

,,Eigenlijk teken ik de laatste tijd vrij weinig. Ik heb echt mijn periodes. Op het ene moment gaat het goed en een andere keer ziet het er niet uit. Maar ik vind het altijd leuk om mijn ideeën over kunst te delen. Daarom doe ik ook mee aan deze rubriek. Wie weet wat het nog eens oplevert.”

Op de website van ‘Clair Obscure’ zijn onder de link portfolio leerlingen een aantal van Anne’s werken te zien. Zie: www.teken-atelier.nl.