'Elke baggeraar wil dit molenboek hebben'

SLIEDRECHT - ,,Het boek is binnen de kortst mogelijke tijd één van de meest gewilde relatiegeschenken in onze bedrijfstak. Elke baggeraar, van molenbaas tot president-directeur, wil dit in zijn boekenkast hebben.'' De afsluitende woorden van Arie Struijk, voorzitter van het Nationaal Baggermuseum, klonken Arend Dekker als muziek in de oren. Zijn nimmer aflatende ijver is niet voor niets geweest.

Door Erik de Bruin

Dekker, een geboren en getogen Sliedrechter, werkte vijftien jaar aan Het Grote Baggermolenboek. Het resultaat mag er zijn, maar het was wel een beproeving. ,,Ik ben er in 1997 aan begonnen toen ik met prepensioen ging'', steekt Dekker van wal. Hij heeft 43 jaar bij IHC gewerkt waarvan de langste periode als groepsleider op de projectafdeling. ,,Vanuit die functie heb ik veel baggermolens ontworpen, getekend en helpen bouwen. Ben Hilgers, de vroegere conservator van het museum, vroeg of ik de geschiedenis van de baggermolen wilde beschrijven. Ik ben me hierin gaan verdiepen en heb een uitgebreide literatuurstudie gedaan. Wel heb ik meteen gezegd dat ik een technicus ben, geen schrijver.'' Dekker ging twee dagen per week aan het werk en had het karwei in 2002 volbracht. Omdat de techniek op de voorgrond was geplaatst zou echter een beperkt aantal mensen belangstelling hebben. Het Baggermuseum wilde een grotere 'afzetmarkt' en vroeg beroepsschrijver Hans Vandersmissen van het ietwat droge manuscript een beeldend verhaal te maken. Drie jaar later was het nieuwe manuscript nagenoeg gereed. Echter, ineens was men tot het inzicht gekomen dat voor internationale bedrijfstakken als de waterbouw en materieelbouwers zo'n boek tenminste moet zijn voorzien van een Engelse 'summary' wil het interessant zijn als relatiegeschenk. Wederom werd een beroep gedaan op Vandersmissen, die ervaring had met technisch vertaalwerk voor IHC. Weer drie jaar later, in 2010, was de vertaling af. Dat daarna opnieuw sprake was van stagnatie kwam doordat voor de gewenste oplage 25.000 euro nodig was en die had het museum niet. De uitgeverij van TU Delft stak een helpende hand toe. Eind goed, al goed. Dekker zegt zeer gelukkig te zijn: ,,De opmaak is prachtig. Door het aandeel van Vandersmissen is het minder taai geworden.

Hans Vandersmissen en Jaap Stam, die als bestuurslid van de stichting Stoombaggermolen een belangrijk aandeel heeft gehad, zijn in 2010 overleden. Hun nabestaanden waren uitgenodigd bij de boekoverhandiging aanwezig te zijn. Goof Hamers, president-directeur van IHC Merwede, en Frank Verhoeven, voorzitter van de Vereniging van Waterbouwers, kregen het eerste exemplaar uitgereikt uit handen van Arie Struijk.

Fotobijschrift: Van links naar rechts: Goof Hamers, Frank Verhoeven en het echtpaar Dekker.