The Next Big Thing met Marije Mulder

“Zou je op nummer zes van de kieslijst willen staan voor de komende verkiezingen?” Deze vraag kreeg ik op mijn verjaardag in 2009 en dit is een moment dat ik niet snel meer zal vergeten. Vanaf dat moment startte mijn ‘politieke carrière’. Mijn naam is Marije Mulder en ik ben 23 jaar oud. Sinds maart 2010 zit ik in de gemeenteraad van Sliedrecht.

Mijn interesse voor politiek begon al op jonge leeftijd. Waar iedereen op een gegeven moment juffrouw of zuster wilde worden, wilde ik minister-president worden. Dit is nu al een tijdje mijn ambitie niet meer, maar het is wel een mooie illustratie van hoe het politieke bewustzijn er al vroeg in zat. Na de middelbare school ben ik eerst Pedagogiek gaan studeren. Als mij gevraagd werd waarom ik die studie deed was mijn standaard antwoord: “Als je iets in de wereld wilt veranderen kun je het beste bij het begin, bij het kind dus, beginnen”. Deze studie voldeed echter niet aan mijn verwachtingen en dus ben ik er na anderhalf jaar mee gestopt.

Nadat ik een half jaartje gewerkt had, ben ik begonnen aan de studie Politicologie aan de Universiteit in Leiden. In diezelfde periode waarin ik met mijn nieuwe studie begon, ben ik begonnen als bestuurslid bij de plaatselijke kiesvereniging van de ChristenUnie, de partij waar ik me het meest mee verbonden voel. Mijn interesse in de politiek was toen ik daar aan begon voornamelijk gericht op de (inter)nationale politiek, maar langzamerhand begon ik de lokale politiek ook interessant te vinden. Toen we een jaar voor de verkiezingen als kiesverenigingen begonnen met de voorbereidingen, kwam uiteindelijk dat ene belangrijke telefoontje. Na alles zelf te overwegen, te bidden en gesprekken te voeren met mensen in mijn omgeving heb ik uiteindelijk besloten met mijn plaats op de lijst in te stemmen.

De periode voor de verkiezingen was heel druk. We hadden als SGP-ChristenUnie veel acties en daarnaast werd ik al een beetje ingewerkt in de fractie. Ook was ik aanwezig bij de vergaderingen. Toen de dag van de verkiezingen naderde vond ik het uiteindelijk toch wel spannend. Met zeven zetels voor onze partij(en) was het gelukt: ik was raadslid in Sliedrecht! En toen begon het. Elke week vergaderen, vele stukken lezen, aanwezig zijn bij officiële momenten; het hoorde er allemaal bij. Ondanks de drukte had ik het zeker niet willen missen! Het was niet bepaald het makkelijkste jaar om te beginnen als raadslid, maar ik ben het leuk blijven vinden en het wordt steeds leuker! Langzamerhand raak je steeds meer bij alles betrokken en heb je een beter beeld van de hele voorgeschiedenis. Binnen onze fractie zijn er ook genoeg personen die je kunnen helpen en die dit ook zeker doen.

De politiek is misschien wat langzaam, maar dit betekent niet dat er niets gebeurt. Er is nog genoeg te doen de komende jaren en hier zal ik me dan ook steeds voor blijven inzetten. Binnen mijn portefeuille Zorg en Welzijn komt er genoeg richting de gemeente waar we iets mee moeten gaan doen en hier zullen we ons de komende tijd dan ook over gaan buigen. Verder zijn er nog genoeg projecten, verbetertrajecten en bezuinigingsopgaven die onze aandacht hard nodig hebben. Vervelen zal ik me voorlopig niet!