Afbeelding
Archief BDUmedia

Notoire autodief moet op de blaren zitten

5 maart 2013 om 00:00 Nieuws

SLIEDRECHT - ,,Los van het feit dat ik die autodiefstallen niet heb gepleegd, word ik verdacht van een heel zwaar strafbaar feit. Diefstal met geweld past niet bij mij." De 43-jarige man uit Utrecht die maandagmiddag moest voorkomen in de Dordtse rechtbank kreeg niet waar hij op hoopte. De rechter achtte wel bewezen dat hij vorig jaar april, onder andere in Sliedrecht, auto's heeft gestolen en dat hij daarbij geweld gebruikte. ,,Een ruk aan de arm bij een tasjesroof is al diefstal met geweld."

Door Erik de Bruin

,,U grijnsde en verhoogde de snelheid om weg te komen terwijl mevrouw zich vasthield aan de rechterbuitenspiegel en enkele meters werd voortgesleept", aldus de politierechter, die daarmee verwees naar de autodiefstal op 23 april 2012 in de Sliedrechtse straat Buitenaf. Een 36-jarige vrouw uit Sliedrecht was in de maling genomen door de Utrechter, die interesse had getoond in de Volvo XC90 die haar partner te koop had gezet op Internet. Hij stond drie kwartier te vroeg op de stoep en hoewel afgesproken was dat hij geen proefrit mocht maken, zag de 'koper' toch kans achter het stuur plaats te nemen omdat hij zogenaamd de motor wilde horen en de remmen wilde uitproberen. Diezelfde slinkse strategie had hij een aantal weken daarvoor ook op succesvolle wijze toegepast in het Gelderse Wolfheze waar hij eveneens een auto uit het duurdere segment (in dit geval een Volvo V70) wist te stelen. Beide slachtoffers deden aangifte en hoorden in september dat de politie beet had. Bij een fotoconfrontatie herkenden ze hem meteen. De verdachte werd in verzekering gesteld en verblijft sindsdien in voorarrest hetgeen nu bijna een halfjaar is. Hij zal nog twee maanden moeten zitten. De rechter vonniste een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van acht maanden en zat daarmee redelijk op één lijn met de officier van Justitie, die negen maanden cel had geëist.

De advocaat had voor vrijspraak gepleit. Ter verdediging van zijn cliënt gaf hij aan dat de getuigenissen niet overeenkwamen. ,,Bij de verklaringen zijn verschillende inschattingen gemaakt van zijn lengte, gewicht en dialect." De verdachte stapte naar de rechter toe om een beeltenis te laten zien die op de rug van zijn hand is getatoeëerd. Ook toonde hij een litteken in zijn nek. De rechter hechtte er geen waarde aan dat deze uiterlijke kenmerken de slachtoffers niet waren opgevallen. Wel van belang achtte ze de fotoconfrontatie en het feit dat de man, die vaker is veroordeeld wegens vermogensdelicten (met name auto- en fietsdiefstallen), direct werd herkend. ,,Ook is in beide gevallen sprake geweest van dezelfde werkwijze. Er werd een afspraak gemaakt, de belangstellende arriveerde drie kwartier te vroeg en overviel de aanbieder. Voordat ze het wisten keken ze in het achterlicht van hun eigen auto."

advertentie
advertentie