'Armoe is niet menswaardig'

De levensvisie van…

In deze nieuwe rubriek praat dominee Gerard Vrooland elke maand met een Sliedrechter over het leven. Vrooland is in het Baggerdorp bekend geworden door zijn werk als 'straatpredikant'. Zo houdt hij elke maand een kerkdienst in café Korevaar. In deze aflevering gaat Vrooland in gesprek met Maarten de Winter.

Maarten de Winter, een nieuwsgierig mens met een mooie stem en vriendelijke uitstraling. Zijn leven leek vanzelfsprekend te zijn overgegaan van hard werkende tuinarchitect naar het maken van sculpturen, geïnspireerd op de natuur. Ook zijn vader moest hard werken voor zijn gezin van tien kinderen; een tijd van armoe: ,,Armoe is niet menswaardig. De mens is niet geschapen voor honger en armoede. Hij mag evenbeeld van God zijn. Dan hoef je geen honger te lijden. De aarde is zo geschapen, dat er voor alle mensen eten is." Ik probeerde hem te prikkelen: ,,Evenbeeld van God… Ook evenbeeld van Jezus? Die heeft wel geleden!" De Winter ontweek dat spoor. ,,Ik heb daarover een vrijzinnige opvatting. Paul Verhoeven ziet Jezus vooral als rebel", aldus De Winter. Mijn vraag was: ,,Waarom is honger en lijden mensonwaardig?" De Winter antwoordde. ,,Bij een goed geschapen wereld hoort geen lijden. Natuurlijk is er veel mis gegaan, maar de bedoeling voor ons is een menswaardig bestaan." Nogmaals probeerde ik hem te prikkelen. ,,Juist nood kan mensen tot diepere inzichten brengen." De Winter liet zich niet van de wijs brengen. ,,Moet je daarvoor dan lijden? Technologisch zijn we in staat om de hele wereld voedsel te geven. Ik ben een optimist, toekomstgericht. Kijk eens wat een welvaart we na de Tweede Wereldoorlog hebben opgebouwd." Dat woord triggerde me. 'Welvaart'. ,,Werd de honger naar welvaart geen monster? Moest er geen correctie komen? Door lijden heen?" Volgens De Winter ontstond een wancultuur van honger naar geld en goed. ,,Het lijden is dat we niet goed met de dingen zijn omgegaan. Intussen gaan we een nieuwe tijd in. De politiek beseft, denk ik, dat er grote maatschappelijke veranderingen komen. Productieprocessen zullen totaal vernieuwd worden door driedimensionale printers." Ik vroeg of de mens dan geen verlengstuk van de technologie gaat worden. De Winter: "Maar we houden dit proces niet tegen. Over vijftig jaar werken we nog maar een derde van onze tijd. De rest is vrije tijd." Ik keek hem lachend aan. ,,Voor mensen als u is dat gemakkelijk. U bent heel creatief, maar kunnen andere mensen die vrijheid wel aan? Wordt die vrijheid geen valkuil voor velen?" Hij noemde dit een geestelijk leerproces. ,,Creativiteit heeft te maken met geest; jezelf losmaken van je dagelijkse beslommeringen. Daarin iets vormgeven. Iets van jezelf naar buiten brengen. Nogmaals, ik ben een optimist." Ik vroeg naar de bron van zijn optimisme. Weer noemde hij geloof in God. ,,Ik ga geregeld naar de kerk, daar put ik goede dingen uit." ,,Bedoelt u: optimisme omdat God het goed gaat maken?" Ja, reageerde hij. ,,Maar wij moeten het wel zelf doen. Beeld Gods zijn is de roeping om in zijn Geest te leven." Ik wees hem op recent hersenonderzoek, dat onze keuzevrijheid tamelijk relativeert. De Winter: ,,Zeker, we blijven maar mensen." Tenslotte vroeg ik hem waar hij naartoe zou gaan na zijn dood. ,,Als je op zee de sterrenhemel ziet, dan zeg ik dat er wel een God moet zijn. Ik geloof dat na mijn dood nog wat komt. Wat? Hoe de hemel is? Of Jezus daarin een rol speelt? Dat weet ik niet."