Ik sta erbij en ik kijk ernaar

Zo nu en dan bekruipt mij het gevoel dat de wereld compleet doordraait.

Een aantal punten wil ik benoemen en natuurlijk begin ik dan met Corona. Een virus waar eerst nog lacherig over gedaan werd. Ik zie Mark Rutte en Jaap van Dissel elkaar nog de hand schudden, terwijl kort daarvoor werd gezegd dat we dit maar niet meer moeten doen. Vervolgens gingen we in lockdown. Destijds was mijn oprechte gevoel dat dit een paar weken zou duren, de realiteit was echter anders. Later volgde de (bizarre) dood van George Floyd. Deze gebeurtenis zette Amerika compleet in vuur en vlam waarbij onderliggende tegenstellingen naar de oppervlakten kwamen. Het ontbrak aan leiderschap die de partijen moest verenigen. In augustus vond een enorme explosie in Beiroet plaats en in oktober werd een docent in Parijs onthoofd. Het is toch net een bijzonder slechte film?

In november vorig jaar waren in Amerika de presidentsverkiezingen. Het land waar de geest toch al uit de fles was vanwege Corona en de BLM protesten. Het land met een president die voornamelijk aan zichzelf dacht en onrusten weg wenste te nemen met geweld. Tja, hoe gaat dat spreekwoord ook alweer? Die wind zaait, zal storm oogsten. En stormen deed het op 6 januari 2021.

Kan zoiets ook in Nederland gebeuren? Tja…waarom niet? Heb lang geloofd dat wij (Nederlanders) anders zijn en dat dit soort dingen elders in de wereld plaatsvinden. Steevast staat Nederland namelijk in de top 10 van de gelukkigste en meest welvarende landen ter wereld en toch borrelt het hier ook. Verschillende onderzoeken laten zien dat het onderlinge vertrouwen langzamerhand verder daalt, waarbij als hoofdoorzaak de IK maatschappij wordt genoemd. Tel daarbij op het verworven recht om ongenuanceerd je mening te ventileren wat resulteert in een ideale polarisatie mix.

Verder wens ik iedereen een fantastisch 2021 en maak er voor de samenleving wat moois van!

[Rens den Besten, CDA Sliedrecht