Gymzaal

Dit jaar gaat alles natuurlijk heel anders met de verkiezingen. Wat een extra organisatie door alle maatregelen. Maar we willen allemaal graag een nieuwe Tweede Kamer, toch? Dus het mag wat kosten. Uitstellen is geen optie. Daarom het is goed dat er woensdag verkiezingen waren. In Sliedrecht kon men op dertien locaties stemmen. Twee daarvan waren al op maandag en dinsdag open. Deze waren bedoeld voor mensen die behoren tot een risicogroep. De ene was de sporthal De Valk aan de Valkweg. De andere het gemeentekantoor aan de Industrieweg. Die laatste plek was tevens ingericht voor visueel gehandicapten. Dit jaar zijn scholen en verzorgingstehuizen buiten de boot gevallen. Scholen mogen zelfs geen ouders binnenlaten, dus dan is het niet logisch om daar een stembureau te vestigen. Verzorgingstehuizen kunnen dit er vanzelfsprekend ook niet bij hebben. De gemeente heeft gezocht naar locaties waar een aparte in- en uitgang kan worden gegarandeerd. Dan is sporthal De Valk een prima locatie.

Maandagmiddag ben ik even wezen kijken. Op beide locaties liep de verkiezing op rolletjes. Natuurlijk zijn binnen de nodige voorzieningen getroffen. Mondkapjes. Desinfectiemiddelen. En natuurlijk de plexiglas spatschermen, waar je eindeloos andere namen voor kunt bedenken: kuchscreen, hoestkap, ademschot, praatpantser, infectiebarrière, preventievenster, coronaschild, druppelgordijn, nevelraam (en ga zo maar door). In een van de gymzalen van De Valk was een looproute aangegeven, om te voorkomen dat mensen elkaar zouden kruisen. Alles verliep naar wens, aldus de leden van het stembureau in gele hesjes. Rond vijf uur hadden daar zo’n 350 mensen hun stem uitgebracht. Diverse kiesgerechtigden vonden het wel leuk om in dit zaaltje te stemmen. Ze vertelden dat ze daar vroeger zelf nog hadden gegymd of gesport. Dat was voor mij herkenbaar. Deze zaal was tot een jaar geleden voor mij de plek waar ik wekelijks volleybal speelde. Ik bedankte de mensen in de hesjes dat ze mij te woord wilden staan en wenste ze succes om de rit tot negen uur ’s avonds uit te zitten. Daarna volgde ik de pijlen naar de uitgang en liep om het gebouw heen, terug naar mijn fiets. Het is toch wat, dacht ik dankbaar. Allemaal voor onze democratie.

[Geert van Dijk