Echt Sliedrechts - Geen gewone griep

Voor ons was het bijna geen vraag: gaan wij corona krijgen? Eerder de vraag: wanneer? Of, zoals een van onze kinderen zei: Het is een wonder dat we het meer dan een jaar níet gehad hebben. Het aantal besmettingen is in onze regio ook nog eens hoger dan gemiddeld. Een paar weken geleden was het dan toch zover. In maart was er corona in de klas waar mijn vrouw juf is: álle zeventien kinderen waren positief. Maar zij bleef zelf toen nog buiten schot. Een paar weken later was het raak. Op Goede Vrijdag kreeg ze klachten. Zaterdag getest. Zondagavond, Eerste Paasdag, de uitslag: positief. Dus wij als gezin allemaal testen op maandagochtend. Ik bleek positief en had inmiddels ook klachten. Twee van onze kinderen waren negatief, de andere twee positief (maar gelukkig nauwelijks klachten). Mijn vrouw en ik zijn er een paar weken flink ziek van geweest. Ik heb vaak griep gehad in mijn leven, maar dit is echt wel andere koek.

Als schoolkind had ik bijna elk jaar wel een griepje te pakken. Ik mocht dan op de bank in de huiskamer liggen, onder een dikke deken. Ik mocht tv kijken als ik daar zin in had. Mijn moeder verwende me met thee en een beschuitje met suiker. En als het té gezellig werd, dan zei ze: volgens mij kun je morgen wel weer naar school. Meestal was dat na een dag of vier. Maar deze keer was het twee weken flink raak. Hoge koorts, keelpijn, hoofdpijn, buikpijn en vooral veel spierpijn. Toen de koorts eenmaal zakte, ging het met ons allebei gelukkig snel de goede kant op. We voelen ons nog wel moe, maar pakken stap voor stap weer dingen op. Waarbij allerlei mensen ons waarschuwen: ‘Denk erom, niet te hard van stapel lopen: dit is geen gewone griep!’ Nou daar zijn we zelf dus inmiddels wel achter. Het had zo maar minder goed kunnen lopen. Je voelt je dan maar een klein en afhankelijk mensje.

Inmiddels zitten we in een fase van versoepelingen. Vaccinaties lijken eindelijk op stoom te komen. Zou dit dan het langverwachte einde van de beperkingen zijn? Iedereen hoopt het, maar niemand kan garanties geven. Eén ding is wél zeker, en juist die gedachte heeft me in deze tijd echt geholpen. Niet alleen voor mij persoonlijk, maar ook als ik denk aan de wereldwijde crisis. Juist de feestdagen die ik hierboven noemde, zijn een vingerwijzing dat ons kleine leven onderdeel mag zijn van een veel groter Verhaal. En met dát verhaal komt het hoe dan ook goed.

Geert van Dijk