Bram van Hemmen: 'Dorp gaat nooit meer uit mij weg'

SLIEDRECHT Ruim zeven jaar was hij de burgervader van het Baggerdorp, maar nu het bijna zover is dat hij vertrekt, is de sfeer door de impact van het coronavirus heel anders. Een gesprek met Bram van Hemmen (47) over afscheid, de Snollebollekes en #mooiSliedrecht.

door Marjanne Dijkstra

Hij zou een afscheid hebben met een klein groepje medewerkers van de gemeente en ook zijn grote afscheid is uitgesteld. Van Hemmen vertelt: ,,Er is geen sfeer van afscheid, maar een sfeer van vertrek. Dat maakt dat ik nu niet zo melancholisch ben als dat ik anders zou zijn. Ik ga dan wel weg uit het dorp, maar het dorp gaat nooit meer weg uit mij. Zo heb ik hier twee schoonzoons in opleiding, een aantal goede vrienden en een paar favoriete winkels, waar ik graag nog voor terug kom. Het zijn zaken die inmiddels een onderdeel van mij zijn. Ook is er een honderdjarige waar ik graag nog eens een bakkie wil gaan doen. Maar er komt nu zo iets onvermijdelijks aan met de coronacrisis, dat mijn vertrek echt ontzettend klein voelt en ik er nauwelijks ruimte voor heb in mijn hoofd."

SNOLLEBOLLEKES Toen hij in 2012 burgemeester van Sliedrecht werd, tastte Van Hemmen totaal in het duister over hoe hij dan een burgemeester 'zou moeten zijn'. ,,Natuurlijk maakte ik ook foute keuzes en ik ben blij en dankbaar voor de ruimte die ik in Sliedrecht kreeg om te leren. Een gênante fout vond ik zelf het advies dat ik van een collega-burgemeester overnam. Hij meende dat een burgemeester moest worden aangesproken met 'u' en 'burgemeester'. Dat was dus de énige periode dat ik echt ongelukkig was. Tijdens de eerste kerstborrel heb ik daar mijn excuses voor aangeboden. Mijn kracht is wie ik ben en ik ben niet formeel. Ik wil van links naar rechts kunnen springen tijdens de Snollebollekes op het Langeveldplein - overigens niet omdat ik de Snollebollekes zo leuk vind, maar omdat ik gewoon wilde ervaren hoe het zou zijn om met achtduizend man heen en weer te springen -, om op het volgende moment met gezag op te kunnen treden. Ik dacht dat spontaan zijn niet goed was, maar ik heb leren vertrouwen op mijn intuïtie en de goede keuzes te maken. Als ik dicht bij mezelf blijf, ben ik de burgemeester die ik graag wil zijn. Hij vervolgt bedachtzamer: ,,Ik ben wel anders geworden, maar dat heeft vooral met leeftijd te maken. Ik heb geleerd dat langer zwijgen wel eens nuttig is. En ik heb ook meer geduld gekregen. Tijd is soms een belangrijk instrument om te kunnen bereiken wat je wil. Als je ontdekt dat tijd je helpt, kun je soms zaadjes planten en hoef je in feite weinig te doen."

MOOI SLIEDRECHT Een minder mooie episode in zijn burgemeesterschap noemt Van Hemmen de dood van Naomi Reitsma. De jonge Sliedrechtse overleed in 2013 op 16-jarige leeftijd na een overdosis XTC. ,,Er ging een schok door het dorp en de regio. Welke rol heb je dan als burgemeester? Ga je erheen? Zo'n uitvaart is makkelijker, dan zit je in een grotere groep. Ik besloot mijn gevoel te volgen en te gaan. Voor de deur haalde ik diep adem en dacht 'here goes nothing'. Ik kwam binnen bij een gebroken familie, de voetbal stond aan. Met een opmerking over de voetballende partij brak ik bij de familie het ijs. Ik wilde laten zien dat ik er was, het zijn de kleine dingen die het doen." Als het gaat om iets waar hij trots op is, dan klopt Van Hemmen niet zichzelf op de borst, maar de Sliedrechters. ,,Toen ik hier kwam, had ik bij zo'n zestig mensen thuis een eetafspraak. Ik wilde weten wat Sliedrecht was en wie er woonden. Uiteindelijk kwam daar ook de hashtag die ik op social media vaak gebruikte uit: #mooiSliedrecht. Uit die eetafspraken kwamen verhalen over de Kerkbuurt die moest worden aangepakt, het Baggerfestival dat terug moest en dat er meer verbinding moest komen tussen kerkelijke en niet-kerkelijke Sliedrechters. En Sliedrechters bleken - ten onrechte - niet goed te kunnen genieten van wat ze voor elkaar hadden gekregen. Zo zonde. Wat ik ook zo mooi vond is dat het laatste coalitieakkoord de titel 'Sliedrecht, een dorp om trots op te zijn' had. Eindelijk werd het woord 'trots' gebruikt."

VERBINDING Van Hemmen vindt verbinding belangrijk en ziet in Sliedrecht geen verdeeld dorp. ,,Zoals Hanny Visser vaak zei: 'Sliedrecht is geen verdeeld dorp, maar een gedeeld dorp'. Ja, er wonen mensen die kerkelijk zijn en mensen die daar niets mee hebben. Toch heb ik daarin ook mijn weg kunnen vinden. Zo ging ik naar metalbandjes in Elektra of het Tuinfeest, maar was ik ook bij alle bevestigingsdiensten van dominees. Wereldlichtjesdag is een mooi voorbeeld van gedeeldheid. Dat is op zondag en in eerste instantie lag dat ingewikkeld voor een deel van Sliedrecht. Toen ik de partijen bij elkaar bracht, ontstond er wederzijds begrip. Het verlies van een kind bleek zo ingrijpend, dat daar een middenweg in kon worden gevonden. Sliedrecht verbond zich op waarde. We zijn niet zo verdeeld en als de nood aan de man is, staan we samen aan de lat. Dat was toen de vluchtelingen hier kwamen en dat is nu met de coronacrisis. Ja, aan beide flanken zijn er altijd schreeuwers, maar daar middenin is een groot deel van de Sliedrechters dat elkaar vindt op wat echt belangrijk is."

GEZONDHEID Zijn afscheid nadert, hij is inmiddels al benoemd door de koning als burgemeester van Hoeksche Waard. Maar het blijft een beetje vreemd in deze tijd. ,,Dertig maart zit ik nog hier, op 31 maart ga ik daar aan de slag en voer ik een collegevergadering met een ander college. Er staat helaas maar een onderwerp op het programma. Natuurlijk heb ik ook mijn zorgen, voor gezondheid en zzp'ers en bedrijven. Het is zo'n rare tijd. Ik ga er het allerbeste van maken. De Sliedrechters gun ik dat ze zichzelf wat meer zouden uitspreken naar de ander. Op een goede manier hoor, dialoog is zó belangrijk. Maar bovenal wens ik de Sliedrechters gezondheid."