Sliedrechts Dialect - Naer school 70 jaer trug

SLIEDRECHT  De CD Maondag wasdag was ‘n grôôt sucses voor de Kraaije. D’r zijn d’r een paor duzend van geperst en die hebbe aallemael d’r bestemming gevonge. Veul krege ze verzoeke om nogis een twêêde CD te maoke. Zoek mor ‘n sponsor hebbe de Kraaije steeds gezeed, want ze wisse immidels hoevel ‘t maoke van zô ‘n CD koste. Tekste hadde ze  genogt. Van ‘t themao naer school gaon in hullies jeugd laete me hier drie herkenbaore vaarsies vollege.

‘s Oches voor de les begon, trok ‘t schoolhôôd aan d’n bel. Hêêl rap in de rij gaon staon want aanders wis ie ‘t wel. Twêê aan twêê en hand in hand, naest mekaor in ganzepas. Zô liep ie naer binnene je stopte voor je klas. Trok ie jas uit, hong ‘m op, gaauw klas in hieuw ie mond. Wie wat zee kon regels schrijve. Was ie mè je waarek klaor, aareme over mekaor. Aanders mos ie nog naeblijve. Mè z’n twêêchies in die banksies, ‘t was nie veul meer as wà planksies. Mor je hà je aaige kassie onder ‘t bled waerop ie schreef, leet gêên boek of schriffie scheef. Pen en potlôôd aaltijd recht, aanders kwam d’r van zô ‘n leerling niks terecht. 

Weet jie nog wel toe jij voor ‘t êêst naer school gong? ‘n Vaarsie voor de juf zong, wà je và je moeder hà geleerd. Soms klonk ‘t vekeerd.Je deej ‘t overnieuw en weer nog ‘n paor kere. De juf wou ‘t ok lere en nae zô ‘n week perbere was ‘t klaor. Je zong ‘t mè mekaor. Je juf die wier de liefste in je leve. Voor heur deej je ‘t aaldermêêst je best. An heur zou ie je leste snoepie geve. Mor wie và jullie het ‘t ooit verpest? ‘k Weet nog hêêl goed, ze trok aan haer of ore en zee:”Nou mò je is hore, gao mor in d’n hoek staon op de gang”. Soms duurde dat lang. Je dors ie aaige host nie te bewege. Je wier gedrild net as ‘n militair. En over ‘t straffe vedder mor gezwege. Gelôôf me maor, dut is echt aamel waer. ‘n Tik met heur ring en ok ‘t linejaoltjie. Dut is echt gêên verhaoltjie.Zeuventig jaer geleeje was ‘t nermaol, bij rekene en taol. 

Een laai met ‘n krijtjie, ‘n sponsie d’r bij. Zô leerde me schrijve. Wat wazze me blij mè die overtrekblaoichies. Je voelde je grôôt, mè vloeiblad en inklap, d’n onze was rôôd. Met ons êêste schriffie mè lijntjie d’r in. Je krôôntjiespen kraste veraal aan ‘t begin. Een vlek en veul spetters was ‘t rizzeltaot. Goed aan je pen likke gaf dikkels veul baot. Wij leerde schuinschrijve. Best moeielijk hoor! ‘t Mos aamel gelijk, dus we zonge in koor. Een haol en ‘n vlag en ‘n stok en ‘n boog. Je zat hêêl aareg stil, aallêên je pennechie bewoog. Meschie doe ‘k ‘r laeter nog meer.

Huib Kraaijeveld