Een bietjie mè je ziel onder je aarem

SLIEDRECHTS DIALECT 't Is al lang geleeje dat d'n Alblasserwaerd overstrôômde, dà je al tot de bejaerdes mot hore om d'r nog van mee te kanne praote. In de nacht van 31 jannewaorie 1953 brak d'n dijk deur bij de Kaoi en ok nog in Paopendrecht. De twêê vloedgolleve kwamme mekaor tegemoet en zette aal 't land binnedijks blank. Ik was toen 12 jaer en nò nie op 'n leeftijd om de ernst van de toestand echt in te zien. In tegedêêl, zou 'k achteraf wille zegge. De kelder van de school strôômde vol mè waoter en de kachel van de centraole verwaareming was nie waoterproef. Zôôdoende wier School 1 geslote en hadde me een extrao vekansie. Dà voelde nie verkeerd aan! Beter in ieder gevaal as zô 'n 10 jaer daervoor toe de school wier geslote met 'n hêêl aandere rede. De Duitsers hadde 'm nôôdig om de seldaote onder te brenge en dà voelde wel hêêl aanders aan, hè 'k laeter begrepe!

Intusse benne we hêêl wat jaere vedder en wete de mêêstes allêên mor uit overlevering wat 'r toen beurde. We hebbe 't dan wel over de grôôtste volleksverhuizing uit de Slierechse geschiedenis. Denk is in: veul huize mosse ontruimd worre omdat 't waoter mor bleef stijge en stijge. Hêêle femilies trokke bij mekaor in op d'n Ouwe uibraaijing of in 'n huis langs d'n dijk. Roeibôôtjies voere af en aan mè bij mekaor gegraaide klere en aander nôôdzaokelijke spulle. Tot overmaot van ramp begon 't ok nog is te vrieze. Een nieuwe aanval op de verwaaremingsbuize in de school, met as gevolleg een langdurig ijsvrij voor de schoolkaainder.

Nò nooit hadde me zô 'n grôôte ijsbaon gehad in Slierecht. As ie gedocht had dà we d'r op mogge komme, ho mor! D'n ijsvloer was al rap staarek genogt om ok fegure mè minder goeje bedoelinge te draoge! As ie dan weet dà de mense in de straete van de toen bestaonde Nieuwe uitbraaijing hôôd-over-bol hullieze weuning hadde verlaete, en die huize onbewaokt wazze achtergebleve, kè je wel raeje dà ze een prooi wazze voor fegure mè minder goeje bedoelinge. 't Overstrôômde gebied wier 'n 'No go zône' zôôas ze dat nou noeme. De pliesie lette vanuit uitkijkposte schaarep op dat de loi mè minder goeje bedoelinge gêên kans krege om in te breke. Je liep as jochie 'n bietjie mè je ziel onder je aarem. We wazze allang blij dat de school nae 'n tijdjie weer begon.

[Bas Lissenburg.