Wie schrijft die blijft, wie leest geniet het meest.

Schrijven, maar vooral lezen, doe ik al zolang als ik het kan ontzettend graag. De vele voorleesverhaaltjes voor het slapen gaan lieten mijn hart al sneller kloppen. Het kon mij niet snel genoeg gaan met leren lezen, zodat ik zelf de toen nog nietszeggende tekens op papier tot leven kon wekken. Steeds meer onderzoeken laten zien dat tv en sociale media verslavend zijn, maar ons niet gelukkig maken. Naar muziek luisteren, koffie of thee drinken, een wandeling maken. Het zijn allemaal ontspannende activiteiten. Maar ze zijn niet zo effectief in het verminderen van stressgevoelens als het lezen van een boek. Echt waar! Luister maar naar deze boekverslaafde ervaringsdeskundige. Tot vervelends toe probeer ik de mensen om mij heen aan het lezen te krijgen. Wat een klein beetje gelukt is, want sinds ik met mijn column of is het de foto, in het Kompas sta, lezen zelfs de volbloed anti-ikhaatlezende-mannen van mijn werk dit toch best wel leuke krantje even door. Bovendien kunnen boeken fungeren als een middel om onverwachte nieuwe kennis op te doen, verbeeldingskracht te vergroten en de belevingswereld van een ander te ervaren. Een half uurtje voor het slapen gaan, net als vroeger, maakt al een enorm verschil. Waarschijnlijk ga ik nog een stapje verder, want een e-reader komt er vooralsnog bij mij niet in. Een boek wil ik in zijn echte staat vast kunnen houden. De kaft voelen en de geur van het papier kunnen ruiken. Maar boeken zijn duur. En als je er zeker 1 per week verslijt hoop je op een wonder. Een rijke prins op het witte paard. Of zoals bijvoorbeeld een gratis bieb op de hoek van je straat. Jullie denken dat al die fictie naar mijn hoofd gestegen is?  Begin maar eens na je kopje koffie met die ontspannen wandeling naar de Frans Halsstraat en vind daar misschien jouw eerste verhaal.  Ik wens jullie allen alvast veel leesplezier.

Kelly Petrie