‘t Nieuwe Jaer ...

SLIEDRECHT As êên van de diëlectschrijvers wens ’k aalle lezers van deuze stuksies een mooi nieuwjaer. Voor sommiges was 't ouwe jaer hêêl ampart deur 't virus. Voor aanderes was 't een jaer van verdriet deur 't verlies van een dierbaore of deur perbleme mè gezondhaaid. 't Was ok een jaer met aanderande bepaarekinge, mondkappies en zô. Laete me hope dat 't jaer 2021 beterder gao worre. Uitaaindelijk wense we mekaor aaltijd weer een gelukkig nieuw jaer. As 't een bietjie meezit hebbe me in 't voorjaer aamel een spuitjie gekrege om 't virus weg te krijge. 't Jaer 2021 is ok 't jaer dat de Slierechse Historische Verêêniging 40 jaer bestaot. Hoe of 't fêêsie gevierd gao worre zalle we nog wel te hore krijge. 't Afgelôôpe jaer kon d'r niks gedaen worde deur 't virus. De lezinge en 't Slierechs Aevendtjie gonge nie deur. Kaole boel.

Korsemis mos met een klaain clubpie gehouwe worde. Mè je aaige femilie i je aaige bubbel zôôas ze dà vendaeg d’n dag noeme. Omdat dut stuksie in d'n êêste week van jannewaorie in de krant komp, mos 'k ’t voor d'n ouwejaersdag schrijve en inlevere. Dus hoe de jaerwisseling is gewist, kan 'k nou nò niks van zegge. Vuurwaarek is verbôôje. Zou d'r tò nog ’n hôôp afgestoke worde? Iederêên praot over 't milieu en dat ’r nôôdig 't êên en aander aan gedaen mò worre, maor in de ouwejaersnacht wordt ’r voor meljoene euro's vuurwaarek afgestookt waermee de lucht voor ure achter mekaor bedurreve is. Dat noeme we een tredisie.

December is wel een maond waer de mêêstes naer uitkijke. Een hôôp druk gedoe mè volle winkels. Onderlest sting d'r bij een slaoger in Slierecht een rij vollek vóór de winkel en nog is een rij achterom om ’n bestelling af te haole. Ik mos bij de groenteboer weze en ik telde zeker 40 mense die stinge te wachte. Of t’r de vollegenden dag niks meer te krijge zou weze, zô lekend 't wel. As de Korsemis en de jaerwisseling verbij zijn, komp 'r bij mijn zô ’n gevoel bove van: 'Zô, dat hè me ok weer gehad, lae me nou maor weer gewoon doen.’ Een praksie mè zuurkôôl en ’n bonk worst smaok ok wel weer lekker. Een pôôsie geleeje vertelde we aan de jongste van onze klaainkaainders dà we voor d'r pappa aaltijd goed gezurregd hebbe. Verhaoltjies voorgeleze, mooie spullechies om mee te speule, we gavve 'm goed te ete en we hiewe veul van 'm. Toe ze dat gehoord had, zee ze: “En magge wij 'm nou houwe?”

[Zeun van Sjorse