Fêêst op d’n ijsbaon en de Graef

SLIEDRECHT Wà jammer dà jullie dut vertelsel nie leze op d’n dag van schrijve. ’t Ken ommers al aerdig lenteweer weze as jullie dut onder ôôge krijge. Veruit mor, we gaon gewoon ’n hortie trug. ’t Was ’n raore winter deuze afgelôôpe keer. Veul grijze, sombere daege. Voor de mêêstes onder ons treurige fêêsdaege deur de coronaomaotregele. Veraal voor aalle mense met hêêl veul verdriet was ‘t een zurregelijke rottijd.

Begin febrewaorie kwamme d’r berichte over ‘n strenge, aankommende periode. Dat hadde me in gêên jaere meegemaokt. Dà zou wà zijn! In november was t’r al bekend gemaokt dat ‘r in gêên gevaal een ellefsteejetocht zou kanne komme. Meschie zou d’r nou dan tò nog wel ‘n schaetstocht komme? Bekant een jaer lang hadde in de krant en op de tillevisie de mêêste berichte over dat gemêêne virus gegaon. Inêêns wier de kommende winter ’t mêêst besproke onderwaarep. En jaot …

Op zondag 7 febrewaori was t’r ’s nas een grôôt wonder gebeurd. ’t Hà gesnêêuwd, en hoe. Een sprooksie zôôas op schilderije van Schellefhout en Anton Pieck. Een echt, dik pak snêêuw! Aodemlôôs hè ‘k lang uit ’t slaepkaomerraompie staon kijke. Opêêns wazze d’r wolle mutse, dasse, wante, winterjasse en laerze uit de kast gehaold. Wat een prachtig winterlandschap was t’r in êên nachie bij ’t honde-uitlaet-paareksie. Kostelijk om de honde mè mekaor te zien dolle in de snêêuw die mooi bleef legge. Schitterende snêêuwfoto’s verschene d’r al gaauw op Facebook bij Sliedrecht Toen en Nu-HVS. Wat ’n prachtige plaetjies van Slierecht. Wat een mooi durrep!

D’n hêêle week bleef ’t streng vrieze. Op vrijdag gong ijsclub De Vriendschap ope. Netuulijk gonge me kijke, we wazze vroeger ommers zellef ok fannetieke schaetsliefhebbers. Wij begonne op houte schaetse mè van die oràje linte, laeter hà je zwierbolle. Ok hen we nog zat meuletochte gereeje op staole nore. Onvergetelijk. De dreumesies en kleuterties van nou lere ’t op dubbelde ijzerties en soms met een ijsglijjer. Wat zien ze d’r aamel leuk en stoer uit. Wat ’n fêêst! Laeter gonge me nog kijke bij de Graefstrôôm. Ok daer êên en aal fêêst! Drie daege hêêl veul plezier op ‘t ijs. Mor toen, êênen dag laeter, op maondag, sprong de temperetuur schielijk omhôôg en gong ’t hard dooie. Wà vrêêselijk jammer voor de liefhebbers, hee!

[Korrie Lissenburg-van Genderen