Echt Sliedrechts - De omweg is soms de kortste weg

Het lijkt wel of er overal tegelijk wegwerkzaamheden zijn. Natuurlijk is dat niet zo, en worden ze over het algemeen achter elkaar aan gepland. Maar of dat nu zo veel helpt? Heb je de ene wegafsluiting net achter de rug, wordt er even verderop weer gegraven en moet je alsnog omrijden. Dat geeft veel drukte op andere wegen. De Thorbeckelaan is nu al wel heel lang dicht, vanwege de aanleg van het warmtenet. Gelukkig gaat die eind oktober in principe weer open. Ook het kruispunt bij de waterbus ligt er vrij langdurig uit. Het is niet anders.

Onlangs woonde ik een begrafenis bij. Vooraf was er een samenkomst in de Valckenhorst aan de Valkweg. Daarna gingen we naar de begraafplaats, maar de Thorbeckelaan is dus afgesloten. De begrafenisondernemer bond de automobilisten op het hart om toch vooral de gele borden te volgen. De stoet werd via de Lijsterweg naar de Rembrandtlaan geleid, om over de Stationsweg uit te komen bij het kerkhof. Met nadruk werd gezegd: ‘Denk niet: ik probeer tóch een andere weg. Die is er niet! Volgt u alstublieft de gele borden’. Op de terugweg naar de koffie werd dit herhaald, maar dan in omgekeerde richting.

Sindsdien moet ik vaak aan die woorden denken. Wij denken vaak dat de kortste weg de snelste is. Maar dat is niet altijd zo. Ik denk aan die man die na een lange zoektocht werk vond, maar daar geen voldoening uit haalde. Toch werd het een opstapje naar een andere baan, waar hij echt tot bloei komt. Ik denk aan de coronacrisis: via nogal een omweg herontdekten we massaal hoe belangrijk persoonlijke contacten zijn. Ik denk aan heel veel mensen die ik ken, die ervan kunnen vertellen hoe omwegen in hun leven ze brachten waar ze nu zijn. Het is misschien wel waar het in het leven om draait: de omweg is soms de kortste weg. Het is tegelijk de kurk waar de kerk op drijft. Want als er ooit sprake was van een vreemde omweg, dan wel bij het verhaal van Jezus. Hij wordt ‘de ware weg van het leven’ genoemd. Je kunt via een andere weg proberen het leven te vinden, maar je komt toch steeds weer uit bij de weg van de liefde. Dat is tegelijk de weg van geduld en een lange adem. Een omweg dus. Je kunt het vervelend vinden, maar een kortere weg is er nu eenmaal niet.

Die wegwerkzaamheden zie ik dan maar als een oefening in geduld. Wat zal ik trouwens blij zijn als die weer over zijn! Blijkbaar heeft mijn geduld nog wat werkzaamheden nodig.

Geert van Dijk