Een verloving in 1964

Nou ik dut leste stuksie voor de waarekgroep diëlect van HVS aan ’t schrijve ben is ’t schitterend weer. ’t Dringt tot me deur dat 31 juli 1964, de dag dat m’n vrouw en ik ons verloofde bekant 58 jaer geleeje is, ok van dat prachtige weer was. Verlove is vendaeg d’n dag abseluut iets uit d’n ouwe dôôs. Trouwes, trouwe is ok al nie meer vanzellefsprekend. Saomeweune, ‘hokke’ zeeje me vroeger, is nou hêêl nermaol geworre. Vroeger doch ie dan aan ’n man en ’n vrouw, mor in deuze tijd is bekant aalles mogelijk wà dat betreft. We motte aallemael met onze tijd meegaon, mor ik ben toch wel aareg blij dà ‘k de relaosie mè m’n vrouw nog op de zô ouwerwetse menier ben begonne. Op m’n vijftiende leerde ‘k in de Kaarekbuurt een maaisie dat net aan voorafgaond hadde me bij mekaor een gouwe verlovingsring aangedaen. Die ring hadde me gekocht in Rotterdam bij 

Leo van Iersel op de Lijnbaon. ’t Kôôpe van die ring was nog eve ’n perbleem, want ik hà nie genogt gespaord. ‘k Het toe van m’n opao nog wà geld gekrege om die ring te kanne kôôpe. Wà was ik die man dankbaor daervoor! We vierde ’t fêêsie bij m’n verloofde thuis. D’r wazze taofels en stoele gehuurd. In die tijd wier nog volop gerôôkt en stinge d’r dus vaosies mè segrette en segaore op taofel. D’r was bier, limenaode, affecaot en vruchtebowl hoorde daer ok standaerd bij. Vedders was ’r koffie me gebak en ok happies zôôas gevulde aaiere, boterhammeworst met augurrek, pindao’s en zô. Van aalle gaste krege me kedoochies voor d’n uitzet, denk daerbij aan handdoeke, theedoeke enz. ’t Was ’n hêêl plezierig en gezellig fêêsie. Wat hadde me mooie toekomstdrôôme en deeje we mekaor beloftes waervan de betekenis amper tot ons deurdrong. ’t Was ’n prachtig begin 

en 57 jaer laeter denke me daer nò net zô over. Wij wazze in 1964 nog mè waainig gelukkig en tevreeje. Gelukkig zijn veul mooie dinger in ons leve bewaerhaaid geworre en netuulijk bleve dieptepunte ons ok nie bespaord. ’t Is goed nog is eefies stil te staon bij de mooie memente. De verloving was ‘r daer êên van.

Piet van Grietjies