Weer gêên kampioen of premosie

‘k Ben al 68 jaer lid van de voebalverêêniging Slierecht. Wat ’n tijd hee? ‘k Het hêêl wà meegemaokt mè de club deur die jaere heen. Vroeger was ‘k ’n trouwe supporter en gong as ‘t eefies kon ok aaltijd mee naer uitwedstrijje. As t’r temenste een supportersbus reej. Weet jie wà me nou zô opvaalt? Je hoor nooit meer dat ‘r een clublied wor gezonge. Meschie kanne de leeje de wijsies en woorde van die vaarsies nie meer. Voor ’t naegeslacht hier de tekste.

Slierecht hou ie naom in ere, hôôg de kleure van blaauw-wit. De club van faire voebalspeulers waer steeds ’n goeje gêêst in zit. De club van vrienschap kameraodschap, êêndrachtig êên en êên van gêêst die deur ‘t mooie voebalspel te speule deur ied’re club steeds wor gevrêêsd. Dat is het waer wij steeds naer streve, aaltijd cresendo hôôger op. Deur taaie wilskracht komt ons Slierecht as nommer êên temee aan d’n top. Uit-, mor ok bij thuiswedstrijje staon onze kleure boveaan. Deur ‘t êêndrachtig saomewaareke zal strakkies aalles beter gaon. Veruit nou jonges aalles geve voor onze mooie voebalsport, laete me hope dat ons Slierecht hêêl gaauw hôôfklasser wordt. Dut was ’n compeziesie tekst en meziek van oud-voorzitter G. Kilao, die ’t schreef as GeKa.

Blaauw-witte kleure, ons kan niks gebeure, juichende supporters: 1 - 0 voor Slierecht êên, twêê, drie, vier 2, 3 .4. Jippie joe ha ja, jippie joe hee, jippie joe ha ja jippie joe hee, jippie joe ha ja, jippie joe hee, jippie joe ha ja jippie joe hee. Wij de kampioene, de club die ons zal roeme, juichende supporters, êên – nul voor Slierecht 1.

Voor de legendaoriese keeper die nog op ’n verlanglijsie van Feijenoord het gestaon zonge me: As Teusie de Baot onder ’t latjie staot en de harste kaaie weer ‘t veld in slaot. Dan roep iederêên: “laet ie fijn zijn nou, goed zô jonges nou vooraan”. Slierecht stao pal boveaan, wij zalle nooit versaoge en tegespoed zalle we motte draoge. Slierecht zal boveaan op de ranglijst staon, dat is ons grôôste doel, Slierecht vooraan.

Uppie, uppie, uppie, uppie, Slierecht 1 dat is m’n clubpie, uppie, uppie, uppie, uppie, Slierecht 1 wor kampioen. Dut vaarsie kenne de mêêstes nog wel van de bekende Dordtenaer Willy Baotenburreg die d’r zellefs succes mee maokte in staodion De Kuip in Rotterdam.

Lae nou de klok mor loie, lae nou de klok mor slaon. D’r is gêên êêne club in ’t zoije die Sliejerecht kan verslaon, dà zal nie gaon. D’r is gêên êêne club in ’t zoije die Sliejerecht kan verslaon.

De strijd is gestreeje, de strijd op ‘t groene veld. De puntjies zijn binne, op de ranglijst opgeteld. We staon aan de kop, daer is niks meer aan te doen. Ja, wij wille, ja wij zalle, Slierecht 1 wor kampioen.

Ja, Slierecht 1 kampioen. Dà was ok in ’t afgelôôpe saaizoen weer een grôôte wens van ’t bestuur, de selectie, de hêêle staf en aal wat ‘r bij hoort en uiteraerd iederêên die de club ’n waarem hart toedraogt. Meschie ’t kommend jaer ’n beter rizzeltaot?

Huib Kraaijeveld