Joop Keesmaat over een Bekende Sliedrechter zijn

Opeens ben ik schijnbaar een BS’er, een Bekende Sliedrechter en dat alleen, omdat mijn kop een paar keer live op tv kwam en ik de waarheid vertelde. Dat laatste doe ik al jaren in dit weekblad, dus eigenlijk “niets nieuws onder de zon”.
Nou ja, Kees van der Hel en ik treden de laatste tijd wat meer op de voorgrond als je het over Chemours of kanker hebt.

Die tv opnames, live of “geknipte opnames” zijn leuk om te doen, zeker samen met een medestrijder zoals Kees. Van hem weet ik het niet helemaal zeker, maar zelf vind ik het best aardig om “met mijn kop op tv te komen”.
Inmiddels voelen we elkaar tijdens de opnames ook feilloos aan, d.w.z. bij “geknipte opnames” weet ik vrij zeker, dat mijn te lange, uitleggende, teksten eruit geknipt worden en dat de schitterende “one-liners” van Kees wel in de uitzending komen.
Bij “live” uitzendingen, zoals “Op één” of bij Humberto op RTL4 weet en durf ik dan weer gewoon – zelfs nog voor Bénédicte Ficq – het woord te pakken als Kees van der Hel ook maar even twijfelt over zijn antwoord. Over en weer gaat dat prima!

Maar waar ik heen wilde, is dat ik schijnbaar een bekende Sliedrechter ben geworden; Gelukkig niet té bekend en dus ook geen rijen “groupies” voor mijn flat op Baanhoek. Prima zelfs, maar ik waardeer het zeer, dat dorpsgenoten me af en toe aanhouden voor een praatje of een compliment.
Nadeel is wel, dat “even een zak witte bolletjes halen” in de supermarkt soms bijna een uur in beslag neemt.

Overigens was ik erg onder de indruk van een gesprek met twee toekomstige dorpsbewoners, die in Baanhoek West een splinternieuw huis hadden gekocht, wat volgende maand wordt opgeleverd.
Ze wonen nu nog ergens bij Den Haag en waren – te laat – geschrokken van het hele PFAS verhaal. Ook de projectontwikkelaar had hen daar bij de koop niets over verteld en inmiddels maken ze zich ernstig zorgen over hun gezondheid. Desgewenst kon er wel 20 of 30 centimeter grond afgegraven worden en – tegen een forse meerprijs – vervangen door schone grond.
Dat is toch hartstikke raar en oneerlijk? Zij zelf vonden dat ook en hebben besloten om hier niet te gaan wonen, maar hun nieuwe huis meteen door te verkopen, hopelijk zonder verlies.

Gek genoeg voelde ik me – als slecht nieuws boodschapper – zelfs een beetje schuldig, maar dat is onzin. Chemours heeft immers jarenlang die rotzooi uitgestoten en blijkbaar houden gemeente en vastgoed-jongens bij verkoop nog steeds hun mond.
Schandalig toch, dat kopers van nieuwbouwhuizen achteraf wordt aangeboden om die vervuilde grond tegen meerprijs te verwijderen.

Dat is toch echt de wereld op zijn kop!

Joop Keesmaat