Echt Sliedrecht - Het zwembad

Ik vertoon me bij voorkeur niet in badkleding en zeker niet in mijn eigen woonplaats. Hoe anders was dat toen ik jong was.

In de tijd dat Pfas nog klonk als een geslachtsziekte gingen we allemaal naar ‘het zwembad’. We lagen op het grasveld met een grote groep en namen muziek en chips mee. Het abonnement was van papier en als je 10 knipjes had dan had je het ‘eruit’. Ik turfde met pen op de achterkant hoe vaak ik geweest was en aan het einde van het seizoen maakte ik de balans op. Ik had het er altijd meerdere keren ‘uit’.

Hoe groter de groep hoe gezelliger het was. Ik werd er verliefd, mijn hart werd er gebroken, maakte er vrienden, raakte mijn fietssleutel regelmatig kwijt, stond er te bibberen van de kou op de betonnen vloer van de kleedhokjes, rende door de bak met koud water en gilde als degene achter mij snel de koude douche aan deed. Ik schaafde mijn benen aan de bodem van het zwembad, mijn zakgeld ging op aan schuimblokken en colasleutels in het snoepwinkeltje. Ik dook van de lage duikplank en sprong voorzichtig van de hoge. Ik deed mee aan de nachtmarathon en de zwemvierdaagse. In mijn sociale leven nam het zwembad een belangrijke rol in.

Tot mijn verbazing las ik dat er straks geen buitenbad meer komt. Onbegrijpelijk. En toen ik de reden las zakte mijn spreekwoordelijke broek helemaal af. Ik checkte nog even de datum, het was toch geen 1 april? Want volgens de onderzoeker was er voldoende zwemwater in de buurt. Wat?? Serieus? Was het advies dat we kregen niet dat we juist NIET meer in bijvoorbeeld de Merwelanden mogen zwemmen vanwege dat kleine probleempje met Pfas wat er speelt? Moeten ze dan met zijn allen naar Papendrecht? Het punt is juist dat je gewoon ‘even’ naar het zwembad kunt gaan op de fiets.

We willen allemaal dat er meer bewogen wordt en de zomers worden alleen maar warmer en er is in ons dorp al weinig te beleven. Ze kunnen niet naar Elektra, niet naar de Merwelanden, en straks ook niet meer naar een buitenbad.

Mijn grootste probleem was dat ik mijn fiets niet terug kon vinden tussen al die fietsen bij het zwembad en dat de batterijen van mijn walkman zo duur waren. We zijn toch allemaal jong geweest? Een tijd die we niet hadden willen missen. Waarom zouden we de jeugd van nu dan al deze dingen onthouden? Gun de jeugd (en natuurlijk de rest van Sliedrecht) een buitenbad met een ligweide en als we dan toch bezig zijn een jongerencentrum waar ze terecht kunnen en een park om in te voetballen. Het was er tenslotte allemaal al. En zo hoort het!

Daniëlle Zwanink - Muilwijk