Echt Sliedrechts - Koningsdag

Het is weer bijna Koningsdag en stiekem vind ik dat de leukste dag van het jaar ook al ben ik vijftig plus. Als kind vond ik het best lollig om met een ei op mijn lepel naar de overkant te schuifelen, en in mijn herinnering scheen op Koninginnedag (zo heette het toen) altijd de zon.

Vanaf het moment dat ik moeder ben geworden is er een nieuwe dimensie bij gekomen: de kleedjesmarkt. Kleine bekentenis: Ik vind dat echt geweldig. Dat vind ik natuurlijk vooral voor mijn kinderen (knipoog) die kregen wat geld en mochten dan zelf weten wat ze ervan gingen kopen. Dus werden er meestal (grote!) knuffels, of Barbies gekocht.

Helaas scheen toen niet altijd de zon. Ik heb weleens op een kleedje gezeten en aangezien dat vergelijkbaar was met in de rij liggen voor kaartjes voor een concert van de Backstreet Boys moest je er voor dag en dauw zitten. Met slaapzak. En zelfs dan had je vaak nog een rot plek, het was altijd koud en op de een of andere manier waaide het keihard of regende het altijd zodat je er al verlept en verkleumd uitzag voordat de zon op kwam. Omdat het kleedje niet het idee of de wens was van mijn meneer zat ik te bibberen, met of zonder kinderen en leverde hij warme thee en loempia’s. Meestal zat er een leuke buurvrouw naast mij, dus gezelligheid, opruimen en wat zakgeld voor de kinderen. In theorie.

Terwijl ik op het kleedje zat gingen mijn dochters de kleedjes langs en kwamen ze terug met Barbies die ze net zelf verkocht hadden, of de onvermijdelijke knuffel. We ging vaak met meer naar huis als waar we mee gekomen waren, maar toch hadden we een topdag gehad.

Mijn volwassen kinderen willen natuurlijk allang niet meer mee met mij op Koningsdag, dus ging ik samen met mijn zwager op zoek naar dingen waarvan we niet wisten dat we ze zochten. Een goed boek, een lp, een vloerkleed en een klok die het achteraf niet deed. Ik woon op de oude uitbreiding dus dat scheelt. De sfeer rondom de haven is sowieso altijd gezellig met Koningsdag dus die dag bleef ik meestal in Sliedrecht, het leek wel alsof iedereen wat gezelliger was dan normaal.

Toen in Coronatijd de Koningsdag tot Woningsdag werd omgedoopt moest ik echt even slikken. Natuurlijk snapte ik de noodzaak, en natuurlijk is het klein leed, maar de gedachten ‘wordt dan alles van ons afgepakt? Is er dan niets meer heilig?’ zijn voorbij gekomen. Ik ben er niet trots op, maar wel eerlijk over.

Dit jaar mag het weer. Zou de zon schijnen? Zou het gezellig zijn? Of ik er ben weet ik nog niet, want we hebben inmiddels een fijn plekje op een camping. Ik hoop dat iedereen lekker kan genieten van zitten op een kleedje, lekker op het terras, of thuis in de tuin met een oranje tompouce. Waar we ook zijn we hebben ons eigen koninklijke tintje bij ons, Toen we onze labrador uit het asiel haalden ontdekten we dat er in het boekje een sticker over haar naam geplakt zat. Daaronder bleek de naam Maxima te staan. We zullen haar een oranje lintje omdoen deze Koningsdag.

Waar je ook bent en wat het weer ook doet, ik hoop dat je een fijne dag hebt!

Daniëlle Zwanink